Overwinteren 2021-2022
- Gegevens
- Gepubliceerd: donderdag 07 oktober 2021 09:30
- Hits: 3322
24 oktober,
Overwinteren in Portugal lijkt verder weg dan ooit. De camper staat voorlopig naar de stalling.
De reden dat we begin november niet naar het warme zuiden kunnen vertrekken is dat Rina ernstige rugklachten heeft en (hopelijk) binnenkort geopereerd moet worden..
Vanaf begin april zitten we al in de wachtkamer om Rina's rugproblemen opgelost te krijgen. Overal lange wachttijden. Eindelijk de laatste dag van november gaat het dan gebeuren. Een operatie aan haar rug.
\Klik hier voor de laatse update
Klik HIER voor het verslag
Januari 2013, op weg naar de zon.
Winter 2013, vertrek vanuit NL op de dag met de langste file.
Nederlandse winter te ontvluchten. Wij denken een rondje Iberisch schiereiland te maken. Via Frankrijk en Noord Spanje naar Portugal (Algarve) en daarna via de zuid kant (Algeciras en Malaga) weer langs de diverse Costa’s omhoog.
15 januari , Wehl–Kortrijk 288 km
Eindelijk is het dan zo ver. We kunnen vertrekken. Maar uitgerekend op de dag dat Nederland zijn langste file ooit heeft. Besluiten wij toch om te gaan. De ANWB adviseerde zelfs om niet de weg op te gaan. Er staat ruim 1000 km file op de Nederlandse wegen!
Na raadpleging van de buienradar besluiten we toch de geplande route, via ‘s-Hertogenbosch en Breda te rijden. Pas tussen Tilburg en Breda kregen we te maken met dichte sneeuwval. Maar na een kwartiertje werd het minder en konden we zonder vertragingen door naar Antwerpen om uiteindelijk in Kortrijk te overnachten. Ook hier ligt nog een dik pak sneeuw, maar de doorgaande wegen zijn prima te rijden. Oorspronkelijk was de bedoeling Harelbeke. Daar is een prachtige kampeerautoparkeerplaats met stroom en water (voor maar 5,00), maar daar lag zoveel sneeuw dat we het niet aandurfden er in te rijden. 7 km verder vonden we in Kortrijk bij het zwembad een betere plek.
16 januari.
De volgende morgen weer verder richting Frankrijk. Omdat het display aangaf dat de eerste fles leeg was, hebben wij het eerste de beste tankstation eerst LPG bijgevuld. De volgende stopplaats zou Abbeville zijn. Een bekende weg die ik al vaker, maar dan in omgekeerde richting, heb gereden. Alleen TomTom koos een andere route. Op zich niets mis mee, ware het niet dat de wegen slecht gestrooid waren en we vaak in karresporen reden. Het schoot dus niet erg op, maar wel door hele mooie sneeuwlandschappen.
Na Abbeville ging het verder naar Rouen. Halverwege dit traject werden de landschappen geleidelijk aan groener en de wegen schoner. In Rouen was de camperplaats met hekken afgesloten zodat we verder moesten zoeken en vonden uiteindelijk in Oissel aan de oever van de Seine een super mooie overnachtingsplaats. Vandaag 286 km gereden.
17 januari Oissel – Orleans. 212 km
Goede morgen, een prachtige zonsopkomst en geen nachtvorst gehad. We stonden op een alternatieve plek omdat de 2 beschikbare plaatsen bezet waren, maar was geen enkel probleem. In een woonwijk en met straatverlichting. Wat wil je nog meer.
We vertrekken om half tien in de richting Orleans. Via een uitstekende N154, tot Chartres, daarna minder maar er wordt paralel een nieuwe weg aangelegd.
Uiteindelijk belanden we vlak bij Orleans op een camperplaats in La Chapelle. De camperplaats wordt duidelijk aangegeven en licht aan de Loire. Het was wat moeilijk om TV-ontvangst te krijgen. Dat zal in de zomer met blad aan de bomen echt een uitdaging zijn. Prijs 5,00 incl stroom en alle voorzieningen, zelfs WiFi. En bovenal we werden welkom geheten door de burgemeester van het dorp!
18 januari Chappelle – Chabarais aan de Vienne. 320 km.
Vandaag een flinke ruk gemaakt. Dat kon o.a. door de gekozen route. Van Orleans naar Vierzon bleek een prima weg zonder al te veel oponthoud van rotondes en dorpjes. Na Vierzon ging het helemaal als de brandweer. De A-20 is een autosnelweg zonder tol. Tot Limoges , daarna ging het rechtsaf richting Angouleme. Op de A20 stonden kilometers vrachtautos langs de kant. Het bleek dat die allemaal ook richting Angouleme wilden maar werden door de politie tegen gehouden. Auto’s onder de 7,5 ton mochten wel door, dus wij gelukkig ook. De reden voor al dat oponthoud was de aanleg van een 4-baans weg van deze route N141 en konden de grote vrachtauto’s er even niet door. Onderweg hebben we nog snel de tank vol gegooid voor 1,33.6 per liter!! Uiteindelijk zijn we in Chabarais gestopt en hebben op een parkeerplaats aan de Vienne overnacht. Wij stonden nauwelijks of de stroom vrachtauto’s kwam op gang door dit stadje. De weg was kennelijk vrij gegeven. Van 16.00 uur tot laat in de avond kwamen al die vrachtauto’s door het stadje. Even later begon het stevig gaan regenen.
19 januari Chabarais – Capbreton 344 km.
Eerst bij de bakker een heerlijk, niet te versmaden knapperig broodje gehaald. Het regent nog steeds en zal zo’n beetje de hele dag door gaan. Soms hard soms wat minder, maar tot een uur of 3 bleef het regenen. Tot kort voor Chabarais voornamelijk 2 baans, daarna richting Bordeaux grotendeels 4-baans, de N10. Op deze weg is voor auto’s boven de 3,5 ton een max snelheid van 80 km. Wij in de veronderstelling dat onze camper minder weegt reden dus lekker door. Tot, op eens, een enorme flits en werden we geflitst. Misschien een weeglus in de weg?? Maar hopen dat het een vergissing is. Onderweg bij een tankstation voor de zekerheid de gasvoorraad bijgevuld. En bij een Lidl de etensvoorraad.
Uiteindelijk vinden we in Capbreton de enorme camperplaats, achter de duinen, pal aan zee. Er stonden al 4 campers en later werden het er wel 10. De stroompalen werkten niet maar we hoefden ook niet te betalen. Het waaide behoorlijk maar dat weerhield ons er niet van om de duin op te klimmen om een prachtig uitzicht over de zee te krijgen.
Later op de avond, we zaten naar “Sterren dansen op het ijs” te kijken, begon het te stormen en viel het beeld steeds weg door het bewegen van de schotel. Die storm is de hele nacht in volle hevigheid door gegaan. De camper stond behoorlijk te schudden en de wind veroorzaakte veel lawaai door langs de afvoerpijpjes van afzuigkap en oven te blazen. Toch hebben we ook nog wat geslapen.
We zijn benieuwd wat ons nog meer te wachten staat. Eerst slechte wegen door een dik pak sneeuw, daarna veel regen en nu de storm! We houden de moed erin.
20 januari Capbreton – Burgos. 300 km.
Gelukkig was de storm een beetje gaan liggen en was het droog. De route ging via Biarits en de Spaanse grens richting San Sebastian. Bij een tolpoortje moesten 1,09 betalen om verder te mogen. Via dit nieuwe stukje tolweg kwamen we op de N8 terecht die naar het zuiden ging. Een mooie weg weg met veel bochten maar door een prachtige natuur. Verderop wordt het dan Ap1. Tot Vittoria –Gasteiz is het een mooie 4-baans weg daarna minder maar toch prima te rijden. Onderweg begaf onze TomTom het in eens. Hij wilde niet meer opstarten. Omdat we dat al eens eerder mee gemaakt hadden, waren wij er op voorbereid. Daarom hadden we een reserve bij ons: De TomTom van Rina. Die bracht ons middels de coördinaten op onze bestemming. Een Mix-Parkeerplaats in Burgos.
21 januari Burgos – Salamanca. 259 km.
Om 09.30 uur vertrokken richting Valladolid en later Salamanca. weer een prachtige 4-baans weg. We rijden door een enorm wijds landschap. Het is behoorlijk koud. bij vertrek was het 3 gr. en verderop 6 gr. Erg veel wind. Dat is kennelijk normaal gezien het grote aantal windmolens. Onderweg bij een wegrestaurant getankt en bij het genot van 2 heerlijke cappuccino's met de laptop aan het internet de TomTom weer gerepareerd.
In Salamanca vonden we geen geschikte overnachtingsplaats, maar onze inmiddels gerepareerde Tomtom dirigeerde ons naar een speciale camperplaats 12 km buiten Salamanca. In Paseo De Poniente, Terradillos. Met de zon hoog aan de hemel, maar nog steeds koud en erg winderig.
22 januari Salamanca – Turregem (Portugal) 280 km
We worden wakker met een pak sneeuw en het sneeuwt nog steeds met grote vlokken. De temperatuur buiten is 1 gr. Het is de vraag of we wel kunnen gaan rijden. Als er later diverse auto’s voorbij komen blijkt dat er gestrooid is en wagen we het er op. De grote 4-baans weg zal toch ook wel gestrooid zijn? Eenmaal er op blijkt dat de linker rijstrook niet berijdbaar is door een laag sneeuw. Na zo’n 50 km komen we in een stil staande file terecht. Achteraf bleek dat vrachtwagens de helling niet op konden komen. Toen we weer voorzichtig verder konden rijden kwamen we langzaam maar zeker in een geheel andere omgeving terecht. De vlaktes maakte plaats voor bergen. We daalden geleidelijk van 1100 mtr naar 400 mtr. De sneeuw was voorbij. De wegen waren schoon en we konden weer op een normaal tempo verder. Kort na Ceceres zijn we binnendoor naar Badajoz gereden (de grensplaats met Portugal) Dit scheelde 80 km. Vlak voor de grens nog even getankt en toen door naar de eerste overnachtingsplaats in Portugal: Turregen. Inderdaad een prachtige plek. Maar het weer was nog steeds verre van ideaal. Harde wind, regen en koud (3gr).
23 januari Turregem – Mertola plm 200 km.
Het is droog, nauwelijks wind en de zon schijnt! De temperatuur is van 3 gr om 07.00 uur gestegen naar 7 gr. om 09.00 uur. Watertank gevuld, afvoer en WC leeg en op naar de Algarve. In het dorp reden we tussen de sinaasappelbomen door die nog volop vruchten droegen. Het was, na al dat slechte weer van de afgelopen dagen, een genot om in de zon te rijden. Via Evora en Beja rijden we over smallere wegen naar het zuiden. In Beja kwamen we een Lidl tegen waar we natuurlijk even in moesten. Ook was er een Mc.Donald waar we een aantal mailtjes konden versturen.
Opeens ziet de wereld er heel anders uit, vriendelijker. Verschillende bomen staan in bloei en de velden staan vol met geel of wit gekleurde bloemetjes. Sinaasappels in de bomen en zelfs palmbomen. Op veel electriciteitspalen zaten ooievaarsnesten met af en toe er 1 of 2 op.
In Mertola vonden we bij de vrijwillige brandweer, samen met nog 2 campers, een plaats voor de nacht.
Voor het eerst heeft vanavond de kachel niet gebrand. Het is buiten niet kouder geweest dan 12 gr.
24 januari Mertola – Altura (Algarve). 76 km
Aan de uitgaande kant van Mertola een mooi gezicht op het kasteel en een bogenbrug over een ravijn. Halverwege wordt de Algarve al aangekondigd.
Het laatste stuk naar de Algarve door heuvelachtig en bochtige wegen. De laatst 25 km is zelfs gedeeltelijk 4 baans en nieuw.
Daarna op zoek naar Paul en Toos. Ze staan Altura, maar waar? Er staan erg veel campers op diverse parkeerplaatsen. Net als we ze willen bellen staat Toos ineens naast onze camper. Toen nog een plekje vinden dat niet modderig was. Het had de afgelopen dagen veel geregend waardoor er veel water stond en tot blubber gereden door de campers.
Maar zoals je kunt zien hebben we na 3x verkassen een redelijke plek gevonden. Paul en Toos (broer en schoonzus) maken ons wegwijs in het dorp en wijzen ons waar we water kunnen tappen en de wc kunnen legen. Het is onvoorstelbaar zoveel campers er overal staan. Zo te zien zijn bijna alle huizen aan de strandkant niet bewoond. Waarschijnlijk allemaal vakantiehuizen van bv buitenlanders. Veel Engelsen zouden hier een huisje gekocht hebben. Het dorp doet in ieder geval veel vriendelijke aan als bv Benidorm met zijn betonnen kolossen.
25 januari Altura.
Vannacht op nieuw geen kachel nodig gehad, de temperatuur is niet onder 12 gr. geweest. Wat een luxe! De weersvooruitzichten zijn wisselend, maar tot nu toe schijnt de zon en is het 19 gr! Goed voor onze stroomvoorziening. De vooruitzichten zijn morgen (zaterdag) mooi, zondag minder en daarna zon. We hopen het zodat we hier een tijdje kunnen blijven.
Zaterdag 26 januari,
Het zou een mooie dag moeten worden maar dat viel wat tegen. Het heeft zelfs even licht geregend. Gelukkig niet veel, want blubber en plassen liggen er nog genoeg. Door het ontbreken van de zon werden de accu’s onvoldoende opgeladen. De remedie was het aggregaat opstarten. Maar helaas, ook hier zat het weer tegen. We vonden al geruime tijd dat het naar benzine stonk in de garage maar konden de oorzaak niet vinden. Omdat de tank leeg was eerst benzine gehaald. Tijdens het bijvullen liep de benzine er bijna net zo hard weer uit. Het bleek dat de benzinekraan lekte. Daarvoor moest het hele behuizing gedemonteerd worden. De kraan repareren bleek niet mogelijk dus dan maar zonder kraan. Tegen de middag hadden we (met hulp van Paul) het aggregaat aan het draaien.
Zondag 27 januari. Vandaag valt het weer juist weer mee. Beter dan voorspeld was. Nog niet genoeg zon voor de zonnepanelen dus nog weer gebruik gemaakt van het aggregaat. Zoals iedere dag begint de dag met het legen van de toilet en water halen. Hiervoor moet een behoorlijk eind gelopen worden. Aan het einden van de parkeerplaats is een put waarin we onze wc kunnen legen en een eindje terug is een watertappunt. Met behulp van een op maat gemaakt slangetje kun je water tappen. Het is het enige tappunt dus meestal sta je te wachten tot je aan de beurt bent. Maar wat maakt het uit, tijd genoeg. Om half negen (Portugese tijd P.t., half 10 onze tijd) komt de bakker. Verder komt er af en toe een groenteboer, of iemand met een kistje aardbeien. 5 Euro een heel kistje vol. Daar beleg je 5 dagen je brood mee. Ook komen ze langs met sinaasappelen, 5 kg voor 2,50. En lekker dat ze zijn! ‘s-Avonds , om 6.30 P.t is het donker en koelt het snel af. Om 8.00 uur gaat de TV aan. We kijken het nieuws bij BVN want dan krijg je een uitgebreid Europees weerbericht.
Maandag 28 januari. Om 7.00 P. t. naar het strand gelopen om de zonsopkomst te zien. De buitentemperatuur is slechts 6 gr. Koud dus. Maar als de zon maar even schijnt stijgt de temperatuur snel.
Binnen enkele minuten zie je de zon uit de zee omhoog klimmen, schitterend. Er is een enorm breed en schoon zandstrand. De vissersbootjes die op het strand liggen worden met een tractor de zee ingetrokken.
´s-Middags zijn we naar het cafe, dat centraal in het dorp ligt, gelopen om onze mailbox uit te lezen en mailtjes te versturen. Het Central Sports Cafe biedt gratis Wifi aan en daar maken veel camperaars gebruik van en het is goed voor de omzet van het cafe. Ze maken daar o.a. een heerlijke cappuccino.
Ondanks de hele dag zon, leveren de zonnepanelen niet voldoende stroom. Tegen het einde van de avond is de spanning al weer onder 12 Volt gezakt. Ook koelt het ´s-avonds zo hard af dat de kachel nog even moet bijspringen.
Dinsdag 29 januari. Vanochtend was het weer koud, 6 gr, maar verder de hele dag weer een wolkeloze hemel. Wel staat er een koud windje, maar uit de wind en in de zon is het heerlijk zonnen. Tijdens een strandwandeling door een onverwachte vloedgolf nat pak opgehaald.
Verder liep de dag volgens de standaard dagbesteding, zoals water halen en lozen.
Woensdag 30 januari. Vanochtend 7 gr. De accuspanning is weer erg ver weggezakt, Er brandt zelfs een rood alarmlicht. Ook lijkt de 1e gasfles leeg. Dat bleek veroorzaakt worden door de lage temperatuur. Later, na enig opwarmen buiten is het weer normaal. De accuspanning is een ander hoofdstuk. Dat betekent dus weer het aggregaat opstarten, maar tevens gaan we voor een andere oplossing, We gaan de zonnepanelen losmaken en verticaal plaatsen zodat het rendement beter wordt. Dat blijkt al snel heel succesvol aan het einde van de middag gaf de Voltmeter 14,5 Volt aan! Dat betekent dat de accu’s helemaal vol zijn. We zijn heel benieuwd hoe de accuspanning morgenochtend is.
Donderdag 31 januari.
Gisteravond zonder stroomproblemen TV gekeken tot 22.30 uur. Vanochtend 8 gr en weer een stralende zon. Weer snel de zonnepanelen omhoog gezet. Maar goed dat we de uitschuifladder bij ons hebben.
Een blik op onze “camping” in Altura. Er staan alles bij elkaar zo’n 50 campers van alle mogelijke nationaliteiten. We hebben het hier prima naar ons zin. Ons oorspronkelijke plan was om regelmatig te verkassen, maar zolang het weer zo goed blijft hebben we nog niet zo’n drang om verder te gaan.
Vandaag (16-02-2013) zijn we precies een maand onderweg en staan nu al 3 weken in Altura. Het bevalt ons hier zogoed dat we eigenlijk geen behoefte hebben om verder te gaan. We hebben leuke buren en iedere dag zon, in de nacht zo’n 10 – 12 graden en overdag loopt de temperatuur op tot vaak boven de 20 graden.
Wel steeds een frisse wind, maar nadat we de camper dwars op de wind hebben gezet, kunnen we heerlijk uit de wind zitten. We zijn dan ook al behoorlijk bijgekleurd.
Af en toe een wandeling naar het strand (op maar 400 mtr!), naar het dorp voor een supermarkt of het café om even te internetten en de mail op te halen. Dan gaat de tijd toch nog snel.
Het afgelopen weekend was carnaval met een leuke optocht. Rina kreeg van de buurvrouw een warme muts. Natuurlijk moest die op. Paste wel goed bij de carnaval, alleen de Portugezen begrepen niets van de kleuren.
Omdat we toch ook wel graag de Algarve wilde verkennen, hebben we een auto gehuurd en zijn we 3 dagen rond getoerd. Er is hier voor elk wat wils. Leuke authentieke plaatsjes, gezellige haventjes en een prachtig bergachtig achterland.
Er loopt een hoofdweg van de Spaanse grens (Vila Real) tot het meest westelijk punt bij Sagres. Dit is tevens het meest westelijk punt van het Europese vaste land.
Door linksaf te slaan (van oost naar west rijdend) kom je leuke plaatsjes met dito stranden en havens tegen.
.
Sla je rechtsaf dan kom je via uitstekende wegen al snel in de prachtige natuur en indrukwekkende heuvels terecht.
De eerste dag hebben we de zeekant gedaan, leuke dorpjes en ook veel camperplaatsen gezien. De volgende dag zijn we de bergen ingereden via Cachapo.
De derde dag hebben we nog wat in de omgeving rondgereden en boodschappen gedaan bij de Lidl in Vila Real De Sante Antonio. Omdat we gemerkt hadden dat schuin geplaatste zonnepanelen een veel hoger rendement geven, zochten we naar een bedrijf dat aluminium strips of iets dergelijks verkocht. Helaas hebben we die niet kunnen vinden.
Zaterdag 16-2 hebben geen zon gezien. Na 3 weken onafgebroken zon dreigde het te gaan regenen. Je zou er bijna verontwaardigt van worden. En dan te bedenken dat het in Nederland ijzelt en er sneeuw ligt. We besluiten morgen te vertrekken richting de Spaanse Costa’s. Overigens vertrekken er meer omdat de gemeente vrijdag j.l. ineens het tappunt, waar we allemaal ons water halen, heeft afgesloten. Vermoedelijk is dat veroorzaakt door een camperaar die zijn camper is gaan wassen. Het toilet kunnen we gelukkig nog wel legen.
Zondag 17-2. We wachten even op de bakker en na het ontbijt vertrekken we richting Spaanse grens. Dat is maar 10 km hier vandaan.
Het is de bedoeling om in de buurt van Sevilla (plm 150 km) te overnachten en dan maandag de stad te gaan bekijken. Maar voor dat we vertrekken kopen we eerst nog zo’n net met 5 kg heerlijke sinaasappelen.
Dorpsbeeld in Altura, overal sinaasappelbomen
Op naar de Costa’s
We vertrekken richting Spanje en rijden door een enorm agrarisch gebied richting Sevilla. Omstreeks 14.00 komen we aan op de camperplaats Puorto de Geves dit is een haven in de buurt van Sevilla. De bedoeling was om "s-middags de stad te bezoeken, alleen het regende hard. Omdat we z.s.m. naar de Costa’s wilde zijn we de volgende dag verder gereden zonder Sevilla bezocht hebben. Jammer, misschien volgend jaar.
De volgende dag verder reden westwaarts in de richting van Granada en er voorbij. We vonden een prima overnachtingsplaats even voorbij Baza . Alles was voorhanden, WiFi, Restaurant, en een verzorgingspunt bij het benzinestation.
De dag daarop kwamen we via Alicante in Benidorm aan. Het doel van de reis.
Onderweg hadden we contact gehad met Greet en Jan-Willem die op een camping in Benidorm staan. We zouden er een kopje koffie gaan drinken. Die camping zat tjokvol. Net als alle campings en camperplaatsen in de omgeving. Met behulp van Jan_Willem vonden we een ACSI-camping in Denia. 10 km van Benidorm. Ook die camping was erg vol en omdat de paden vrij smal waren mochten we op de parkeerplaats staan.
De volgende dag werden we opgehaald door Jan en Anne-Wil die in Denia wonen. Daar hebben we een hele gezellige dag mee gehad. In een Roemeens restaurant gezellig met z’n 4-tjes gegeten, van de gelegenheid gebruik gemaakt op boodschappen te doen en vanuit hun prachtige woning die tegen de heuvel in Denia staat het prachtige uitzicht genoten. s-avonds werden we thuis gebracht. Thuis was op de parkeerplaats van camping Cap Blanche in Denia.
3 dagen later zijn we noordwaarts vertrokken. De weersverwachting voor de komende week was niet best, dus konden we maar beter verder gaan.
Via de kustweg rijden we door tot Valencia en vinden een goede overnachtingsplaats Area campingcar La Marina. Een enthousiaste eigenaar die NKC-leden 10% korting geeft.
In Peniscola overnachten we op een erg kale camping. Kosten slechts 5,00.
De laatste Spaanse overnachting doen we in de regio van Barcelona in Villefranca del Pineda. De route verder naar huis ging via een overnachting in Le Boulou (net over de Franse grens) Daarna in Millau (bij die beroemde hoge brug) de tolvrije snelweg naar Clermont Ferand. Een prachtige weg, heuvelachtig tot wel 1100 meter en vaak met sneeuw langs de weg en koud!!! Daarna nog overnachten Diou en Chaumont.
De laatste overnachting was tot slotte in Perl, grensplaats van 3 landen: Duitsland, Luxenburg, Frankrijk . Het zaterdag en dat kun je goed merken. Kennelijk zijn de Duitse supermarkten zoals Aldi, Lidl en Rewe aanzienlijk goedkoper dan in Luxenburg en Frankrijk. De enorme parkeerplaatsen zijn stampvol.
Onderweg op een parkeerplaats langs de snelweg in de buurt van Metz. Vogels roofden de prullenbak leeg.
Zaterdag 2 december om plm 16.00 uur zijn we (na zo’n 5000 km) weer thuis.
Al met al is het een enerverende reis geweest. De heenweg vol winterse ontberingen, sneeuw, gladheid en slecht regen. In Portugal was het weliswaar zonnig maar met een erg koude wind. Elektriciteitsproblemen: Zonnepanelen en het aggregaat defect. En tenslotte de Costa’s, die zijn ons erg tegen gevallen. Campings en camperplaatsen zijn overvol. Een incidentele overnachting durven campings rustig 30,00 te vragen. Gelukkig konden we op een ACSI-camping terecht voor 16,00 p.n. De Costas zullen we een volgende keer waarschijnlijk letterlijk en figuurlijk links laten liggen.
Als klap op de vuurpijl bleek thuis dat 1 huishoudaccu het begeven had. Dat veroorzaakte een enorme vieze (beerputten) lucht. Inmiddels heeft de dealer beide accu’s vervangen. Het is nog maar de vraag of die voor garantie vergoed worden. Afwachten. Hierdoor is het wel duidelijk geworden waarom wij in Portugal elektriciteitsproblemen hadden.