04-06-2013. Op de laatste dag in Ortahisar gaan we ‘s-ochtends nog een keer naar het ziekenhuis in Gürlü voor controle van de de wond.. Alles is nu oké en mag ik morgenochtend voor het eerst na bijna 14 dagen eindelijk douchen. Wat zal dat heerlijk zijn. Bij de plaatselijke PTT betalen we onze tolschuld  die we gekregen hebben toen we via de Tolweg naar Ortahisar gereden zijn. Voor 43 Lira krijgen we een stikker die op de voorruit geplakt moet worden. Hiermee kunnen we dan zonder problemen op eventuele andere tolwegen rijden. De rest van de dag luieren en rusten we en ‘s-avonds hebben we nog een afscheidsdiner in een groot restaurant in Gürlü. We worden er met busjes naar toegebracht. Het is een bruiloftsmaal. Het ceremoniële er van is dat men van een stenen stoofpot de kop (van brood) afhakt. Daarna is het bruidspaar van geluk verzekerd. 5 deelnemers mogen de kop er vanaf hakken.

Ik ben de 5e en sla per abuis de hele pot aan stukken. Lachen dus. Niettemin het eten was uitstekend. Ook de vooraf- en na-buffet waren zeer uitgebreid.

05-06-2013 vertrek uit het gebied Capadocië,

Na een heerlijke lekker lange douche vertrekken we richting Bogazkale. Een klein stukje van de prachtige steenformaties zien we nog en al snel wordt het landschap glooiender. We rijden bijna pal noordwaarts. Het is ( vinden wij) een zeer eentonige weg. Licht glooiend landschap en soms bijna kaarsrechte wegen. Natuurlijk weer de typisch Turkse wegen: geen stukje weg is glad.Nergens schaduw om een koffiestop of pauze te houden. In een klein plaatsje, op het centrale pleintje, vinden we een schaduwplekje onder een boom. Natuurlijk hebben we gelijk veel bekijks. De plaatselijke bakker die net om de hoek een winkeltje heeft komt ons in een plastic zak een paar luxe broodjes aanbieden. Zo maar! Waar vind je nog zoveel gastvrijheid. Na met een aantal jongetjes de namen uitgewisseld te hebben “What is your name?” ze leren dus ook Engels op school, rijden we verder. Natuurlijk eerst de bakker nog even hartelijk bedankt. We zijn om 14.30 uur op de camping in Bogazkale. Rina krijgt een drankje aangeboden door Hans en Mieke en ik val in de camper als een blok in slaap.

06-06-2013. Bogazkale  Voor ons een rustdag, voor de groep excursies naar 2 bijzondere locaties. Ze worden met busjes op gehaald. Rina zwaait ze uit.  Dit gebied is bekend om Huttusa en de restanten van een Hettische beschaving. Deze zeer belangrijke beschaving dateert uit 1375 – 1200 V C. Na de lunch in het restaurant van de camping kunnen er, opnieuw met busjes, nog mooie mozaïeken bekeken worden. Alles onder begeleiding van een gids. Helaas moeten wij ook deze excursies voorbij laten gaan.

Ondertussen heb ik een kapper uit het dorp laten vragen om naar de camping te komen om mijn haar teknippen. Het zag er niet uit. Hij doet het prima en ik voel me daarna een heel ander mens.

 

 

07-06-2013. Bogazkale – Ankara 220 km. Over deze rit valt weinig of niets te melden. De route gaat over brede, super gladde 4-baans drukke wegen. Een verademing. Zoals afgesproken rijden we snel achter Hans en Mieke aan en zijn al om god 12.00 op de “camping” bij het hotel Esenboga Airport Hotel. Een voor mij zeer bekend hotel omdat ik er vorig jaar 2x heb overnacht. Het hotel is prima, maar de camping, verdient de naam niet.

 

 

We kunnen net niet allemaal in een rondje staan. De voorzieningen zijn  uitgesproken slecht. Stroom is er onvoldoende, er hangen zo’n 13 campers, allemaal doorgelust, aan één 3-voudig stopcontact. Als dat maar goed gaat.

08-06-2013 Excursie naar Ankara, het Mausoleum van Ataturk en het Anatolisch museum. Daarna is iedereen vrij en moet op eigen gelegenheid terug naar de camping. Wij blijven opnieuw bij de camper, de conditie is nog lang niet goed genoeg om hier aan mee te doen.

In de loop van de middag wordt het duidelijk dat er vandaag in het hotel een bruiloft gevierd gaat worden. De vooraankondiging is een aantal gillende en dansende vrouwen. Dat zijn feesten met veel pracht en praal en met heel veel gasten,  zo’n 700 ! .

09-06-2013 Ankara – Akcakoca aan de Zwarte Zee 285 km.

Een rit helemaal over 4-baans wegen door een schitterend bergachtig gebied.  Onderweg eten we warm en maken we een middagdutje. Om 15.00 uur maakt Rina me wakker. Ik heb 2,5 uur aan 1 stuk geslapen. Kennelijk was dat nodig. Het lichaam heeft toch zijn tijd nodig om te herstellen.  Om 17.30 uur arriveren we op de camping. “Camping Hamburg”.

 

zo maar onderweg.

Camping “Hamburg” (de eigenaar heeft jaren in Hamburg gewoond)

10-06-2013, Akcakoca – Istanbul. 260 km.  Na eerst  de watertank gevuld te hebben vertrekken we richting Istanbul. Eerst rijden we over vrij smalle en kronkelige wegen langs de kust met leuke vissershaventjes en stranden. Bij Karasu slaan we linksaf Een prima 4-baans weg brengt ons uiteindelijk weer op de D100, de hoofdweg naar Instanbul. De weg wordt steeds drukker, we komen duidelijk bij grotere steden met steeds meer verkeer. Een tukje maken na de lunch is er niet bij. Teveel lawaai. Zo’n 60 km voor Istanbul komen we in een bijna constante file terecht. Soms stil staan, soms kruipen, soms even 70 km/h. Istanbul is één groot chronisch verkeersinfarct. Vlak bij de finish rijden we, door een onduidelijkheid in het reisboek,  nog verkeerd maar komen met behulp van TomTom toch op de “camping” aan. Dit is een grote parkeerplaats bij autowasserij. In een heel dure wijk van Istanbul. Hier rijden alleen maar Porches, Maserati’s en andere peperdure bolides rond. ‘s-Avonds hebben we nog een door de campingeigenaar georganiseerde BBQ

11-06-2013 Istanbul, Dit wordt de eerste excursie die we na de operatie weer durven mee te doen. Excursies naar de “Blauwe Moskee” en de “Hagia Sophia”. Na de lunch bezoeken we het archeologisch museum. Het ligt allemaal op loop afstand van elkaar. Wel erg vermoeiend. Aan het einde van de lunch wordt Han onwel. Met hevige buikpijn wordt hij per ambulance afgevoerd naar een ziekenhuis. Gelukkig blijkt het geen blinde darm te zijn. Uiteindelijk kan men niets vinden en komt hij, vergezeld door Hans, met  een taxi  naar de camping. Bijna tegelijkertijd komen wij met de bus terug op de camping.

Muurschilderingen uit de Haya Sophia.

12-06-2013 Istanbul, Excursie naar het Topkapi paleis, daarna een boottocht op de Bosporus, een lunch en tot slot een bezoek aan de Egyptische Bazar.

Het Topkapi paleis is een enorm groot museumpark met diverse gebouwen. Helaas regent het waardoor alles er een beetje somber uitziet.  De prachtigste voorwerpen liggen achter glas en op een bijzondere manier belicht. Helaas mag er niet gefotografeerd worden en men is er erg streng in. In iedere zaal minstens 3 bewakers. Niet gek als je weet dat er de grootste diamant ter wereld te zien is.

Een vismaaltijd aan de Bosporus

De Egyptische Bazar is vooral bekend om de werkelijk enorme keuze  specerijen, maar ook veel zoetigheid.

13-06-2013 Rustdag. Daar hebben we ook echt een rustdag van gemaakt. De groep is ‘s-morgens nog wel naar de stad geweest om de grote bazar te bezoeken.

De “camping” bij de autowasplaats.

14-06-2013. Istanbul – Alexandropolus. 275 km. Een route waar weinig over te vertellen valt. We rijden vandaag als eerste. Hans en Mieke gaan een alternatieve camping bezoeken. Eerst de drukke stad uit. Istanbul is bijna net zo groot als de provincie Utrecht. Er komt bijna geen einde aan. Dan een stuk langs de kust tot Tekigdag, daarna weer de bekende Turkse rammel wegen tot aan de grens. De Turkse grens waren we erg snel over. Alleen de verbindingsweg naar Griekenland gaf wat vertraging De Griekse grens ging ook voorspoedig. Turkije tot ziens, Griekenland welkom terug.

Om 12.30 uur arriveerde wij op de camping. 3/4 uur later kwam de eerste al binnen. Voor het eerst van ons reisbegeleiders leven hebben we gelood bij het plaatsen.

15-06-2013 Alexandropolis. Rustdag. Rina is de hele ochtend bezig met de was. Hoezo rustdag.

Waarover spraken zij??? Dat horen we morgen.

16-06-2013 Alexandropolis – Nea Moudania 315 km

Camping Ouzouni Beach, een heerlijke camping aan zee.

17-06-2013 Nea Moudania Rustdag Vandaag worden de verjaardagen van 7 deelnemers gevierd die tijdens de reis jarig waren. Daarna een gezamenlijke BBQ. Dat werd heel gezellig.

18-06-2013 Nea Moudania – Kastraki 305 km.

19-06=2013 Kastraki  Camping Vachros. Rustdag met afscheidsdiner.

Om 08.30 uur gaan 30 deelnemers nog met een excursie een aantal Meteora kloosters bezoeken. Deze kloosters staan boven op de rotsen. Helaas moeten wij er vanaf zien omdat de conditie nog veel te wensen over laat en er veel trappen gelopen moet worden.

Om 19.00 begint het feestelijke afscheidsdiner in het restaurant van de camping Vachros. Aan 2 lange tafels wordt de maaltijd geserveerd. Een heerlijke Griekse salade en een plak gebakken kaas. Daarna een mix van gegrild vlees. Een zeer overvloedige maaltijd aangevuld met wijn en frisdrank.Halverwege de maaltijd worden wij 4-en toegesproken door Frans, ook wel lange Frans genoemd, en worden we bedankt voor onze inzet tijdens deze reis. Namens de groep krijgen de mannen een fles Ouzo en de dames een envelop met inhoud.

20-06-2013 Kastraki – Igoumenitsa en de overtocht naar Ancona Italië

De route is de zelfde als op 2 mei, alleen nu in omgekeerde richting.

De boot vertrekt pas om 23.30 uur, toch worden we allemaal om uiterlijk 19.00 uur aan de pier verwacht. We staan met z’n allen op het warme asfalt van de pier. Het is er erg warm, meer dan 30 gr.

Bye Bye Griekenland

21-06-2013 (Verwachte) Aankomst in Ancona 16.00 uur.