5 mei 2013. Samen met Hans en Mieke vertrekken we van de camping Androupolis naar de grens van Turkije. Een klein uurtje rijden. Het is lekker warm en de zon schijnt.

Om Turkije binnen te komen moet je natuurlijk eerst door de Griekse controle, (dat gaat redelijk snel) , dan over een zeer slechte, erg smalle weg waar vrachtauto’s geparkeerd staan en tenslotte over de brug van de grensrivier die bewaakt wordt door zichtbaar bewapende militairen die vriendelijk naar ons zwaaien.

Dan komt de Turkse grens. Je moet langs 4 controle posten. De eerst kijkt of je de goede papieren hebt, daarna kom je op een grote parkeerplaats waar een Taxfree shop is en waar je je eerste Turkse Lires kan pinnen. (Daar wachten wij alle deelnemers op om ze de weg te wijzen.) Dan loopje naar een hokje waar je het visum moet kopen,  2 x 15,00 in Euro’s! Dan in de rij voor de tweede controle die de autogegevens en groene kaart in zijn computer invoert en dan de 3e, die het langste duurt, je pas wordt gescand en men voert weer allerhande gegevens in zijn computer in. Daarna doorrijden naar de laatste controlepost. Die controleert alles nog eens. Al met al ben je zomaar een half tot een heel uur kwijt om binnen te komen. Bij de laatste controle houdt de ambtenaar ons een briefje voor de neus met een kentekennummer er op en vraagt ons: Is this your brother???  Die heeft een probleem en moet terug komen omdat er problemen zijn met zijn verzekering. Wij zoeken het nummer in onze lijst op en dat blijkt van een deelnemer van onze groep te zijn. We bellen hun op en vertellen dat ze terug moeten komen. Ze waren al 15 km verder! We wachten ze op. Ze moeten weer Turkije uit en dan weer terug in de rij. De oorzaak was dat zij 2 groene kaarten hadden de 1e liep in Juni af en was dus geen 3 maanden meer geldig. De tweede begon in Mei en deze hadden ze niet laten zien. Uiteindelijk was alles om 12.00 uur geregeld. Wij hadden dus ruim 3 uur aan de grens gestaan.

Omdat we zo laat zijn rijden hebben we in één stuk naar de veerboot gereden die ons van Gelibolu naar de overkant van de Dardanellen naar Lapseki brengt. Het is een gezellige drukte met allerhande handelaren die je van alles willen verkopen. Rina kan de verleiding niet weerstaan en koopt een grote zak pistasnootjes.

De boot doet er zo’n 20 minuten over. Boven op het dek heb je een prachtig uitzicht. Via Canakkale loopt de route verder richting Izmir. De omgeving is prachtig, alleen was de weg soms erg slecht. De Turken zijn op heel veel plaatsen met de weg bezig. Het ene moment een prachtig nieuw wegdek en het volgende moment rammel je de camper uit. Om  plm. 16.00 uur komen we aan op de camping bij Troje. De plek bij een restaurant is te klein voor ons allemaal, dus moeten er een aantal (die het 1 nacht zonder stroom af kunnen)  aan de overzijde van de weg in een weide staan.

‘s-Avonds hebben we in dat restaurant een maaltijd.

 

6 mei 2013. Om 8.30 begint de excursie naar de restanten waarvan men aanneemt dat het Troje was. Tot voor kort dacht men dat het verhaal over Troje (geschreven door Homerus) een mythe was, maar inmiddels meent met zeker te weten dat dit echt Troje moet zijn.

Een deelnemer heeft een lekke achterband, maar gelukkig is het een camper met dubbel lucht, dus kan hij zelf naar een bandenbedrijf rijden.  Om plm 12.00 rijden wij richting de volgende camping in Burhanye. Het weer is weer prima. Warm maar met een heerlijk verkoelend windje. Onderweg maken we onder een aantal grote pijnbomen een lunchstop met aansluitend een uurtje siësta. De route gaat over bergen en dalen met prachtige uitzichten. We rijden een heel stuk pal langs de kust. De wegen zijn weer net als gisteren afwisselend goed en slecht.

We staan op deze camping weer direct aan het strand.

7 mei 2013. Vandaag een rustdag.

Mooi hè? Kan zo uit een folder van Zwitserleven komen.

‘s-Avonds hebben we nog een facultatieve maaltijd in het restaurant van de camping. Hans en Mieke hebben nog wat wijn en bier over die daar uitgeschonken kon worden.

Rina met opgestoken haar. Leuk toch?

8 mei 2013. Burhaniye – Bergama. Het weer is prachtig en niemand heeft haast om weg te gaan. We hebben vandaag maar 80 km te rijden.Uiteindelijk drinken we eerst nog koffie en vertrekken dan richting Ayvalik. Eenmaal op de hoofdweg tanken we eerst bij een hagelnieuw benzinestation waar ons gratis koffie aangeboden wordt. Er zijn ontzaglijk veel benzinestations hier in deze regio. Ayvalik is een leuke stad met een haven en veel, heel  veel winkeltjes. Het is er erg druk en het is moeilijk om een parkeerplaats te vinden.

Helaas was het een beetje dompig weer.

Daarna rijden we de alternatieve route uit het routeboek. Deze ging via Kozak door de bergen en is mooi en prima te rijden. Onderweg picknicken we onder een grote pijnboom. Naast een stortplaats waar van alles gedumpt was. Onderweg lijkt het wel of we door Drenthe rijden enorme keien van  graniet, net als bij de hunebedden.

Op de camping in Bergama aangekomen blijkt dat we onze Turkse telefoon kwijt zijn. Die moet op de picknickplek uit de broekzak gegleden zijn. Er zat dus niets anders op dan terug te rijden. Daar aangekomen lag de telefoon er gelukkig nog.

9 mei 2013. Afgelopen nacht heeft het een beetje geregend en het is bewolkt.

Vandaag een excursie naar de Acropolis van Bergama. We worden om 9.00 uur opgehaald door een NL-sprekende gids en een bus. Eerst een bezoek aan het Akropolis waarvoor we met een lift en een kabelbaan plm 400 m omhoog gebracht worden en daarna naar het Asklepion.

Vanaf de akropolis een (wazig) zicht op Bergama.

De resten van het Asklepion, een ziekenhuis uit 400 voor Christus. Tijdens dit bezoek werden we verrast op een flinke stortbuit met stormachtige wind.  Toen we om 13.00 uur op de camping kwamen was de bui weer over. ‘s-Avonds, toen we nog een poosje met z’n vieren onder de luifel zaten, moesten we de luifel uitdraaien omdat het begon te regenen. Enkele deelnemers zijn bang dat ze er de volgende ochtend niet uit kunnen komen. De grond is behoorlijk drassig.

10 mei 2013, Route Van Bergama – Kusadasi, plm 200 km. Het heeft de afgelopen nacht flink geregend, maar in de ochtend werd het gelukkig droog. Door de meeste te begeleiden bij het uitrijden is het grasveld bespaard gebleven van moddersporen. Het pad was uiteindelijk wel een modderpad geworden.

De route naar Kusadasi liep via Izmir (rondweg) en gedeeltelijk langs de kust.

Op een stuk paralelweg langs een park met palmbomen hebben we geluncht en siësta gehouden.

Het Turkse leger dacht er kennelijk net zo over en heeft op die weg ook geluncht.

Onderweg moesten we over een weg in aanleg dat enorm stoof. Samen met de regenbuien onderweg was de camper erg vies geworden. In de buurt van Kusadasi hebben we de camper een flinke wasbeurt laten geven.

11 mei 2013 Kusadasi, Excursie naar Efeze en bezoek aan Ci?????. Om 08.45 wacht de bus met een NL-sprekende gids ons op voor een druk programma vandaag. Het blijkt een leuke en prima gids. Ze verteld ook over het dagelijkse leven hier in Turkije. We rijden via Cesme naar de opgravingen van Efeze. Ondanks dat we al veel gezien hebben zijn we erg onder de indruk wat we daar te zien krijgen.

Daarna gaan we naar een fabriek van lederen kleding waar we een show krijgen.We worden met een drankje ontvangen en men hoopt natuurlijk dat we iets kopen. De prijskaartjes die er aanhangen liegen er niet om b.v. 1200,00 voor een leren jas. Vooraf werd gezegd dat we 50% korting zouden krijgen en omdat het de volgende dag Moederdag is nog eens 10% extra. Slechts 1 persoon koopt er een jas.

Daarna gaan we lunchen in een restaurant in de bergen en tot slot nog naar een bergdorpje dat ook één en al toeristische kraampjes was. Uiteindelijk waren om 16.00 uur doodmoe op de camping terug.

 

 

12 mei 2013, Rustdag en Moederdag. Met een door ons georganiseerd gezamenlijk ontbijt verwennen de mannen de moeders met een geheel verzorgd ontbijt, opgesierd met een prachtige rode roos. Het werd een hele leuke en happening waar iedereen aan meedeed.. Iedereen bedankte ons voor het leuke initiatief. De hele dag een strak blauwe hemel met zomerse temperaturen

 

 

 

 

Een boeket met 21 rozen, 1 voor iedere moeder.