WWW.CORENRINA.NL

Griekenland over land

Gegevens

Gepubliceerd: donderdag 29 oktober 2015 13:02

Hits: 10336

Griekenland over land 2015

Wehl – Passau - Podersdorf.

Vrijdag 1 mei, vertrek vanuit huis. Het is mooi weer, de camper ingepakt en ons huis ingericht voor 2 maanden leegstand. Niet helemaal leegstand omdat onze buurtjes er een oogje op houden en de post verzorgen. Om 10.30 gaan we op weg. We hebben nog geen 300 mtr gereden of daar ga  at het symbooltje van het motormanagement branden en komt er in de display de tekst: “motor kontroleren”. Wat nu? Eerst maar terug naar huis, de camper op de oprit gezet en de motorkap open. Olie en water gecontroleerd, niets te ontdekken. Nog maar eens gestart in de hoop dat het lampje uit blijft. Helaas, dan blijft er niets anders over dan een Fiat dealer te zoeken om de computer uit te laten lezen. Onze dealer Koops is al lang failliet, dus op zoek naar een andere Fiat-dealer in Doetinchem. Via een bandenzaak wisten we hem uiteindelijk te vinden. Firma Schouten en tot onze verbazing (en geluk) waren het allemaal bekende medewerkers van de failliete Koops garage. We werden snel geholpen en met een suggereerde men dat er wel eens een steenmarter bezig geweest kon zijn. Het schijnt hier in de regio veel voor te komen. Nog voor dat de monteur er naar kijkt ontdek ik al dat er een elektriciteitskabeltje is door gebeten. Dat was snel te repareren en voor het bedrag van € 75,00 was alles weer geregeld en konden we met 2 uur vertraging toch aan onze reis beginnen.

Het doel van vandaag is het camperpark Büren in Duitsland. Via Oberhausen en Dortmund en daarna richting Kassel vinden we het plaatsje Büren. Een typisch Duits plaatsje met een historische stadskern. De plaatsen waren allemaal bezet, maar gelukkig konden we nog op het gras staan. Vandaag 212 km gereden.

Zaterdag 2 mei. We komen er achter dat we onze koelkast thuis niet helemaal leeg gehaald hebben. We zijn vergeten om de groenteladen leeg te maken. Nu staat de koelkast nog wel aan, maar na 2 maanden zal de inhoud echt wel verrot zijn. Een beetje dom hè. Dus bellen we onze buurtjes met het verzoek om die laden alsnog leeg te maken. Gelukkig is vlak bij de camperplaats een Aldi waar we het een en ander konden aanvullen.

Daarna gingen we op weg in de richting Kassel. Het is mooi reisweer, zon met af en toe een wolkje. Via een mooi heuvelachtig gebied en langs prachtig geel bloeiende lijnzaadvelden vinden we uiteindelijk een camperplaats bij het zwembad en tennisbanen in Hablichtswald/Ehlen. Zo’n 20 km voor Kassel. We zijn er al om 14.45 uur en zijn de enige camper. Even schrokken we omdat er op de parkeerplaats er naast kennelijk een feest gevierd wordt, maar we worden gerustgesteld. Dat was gisteren. Op het Duitse weerbericht horen we dat het morgen een regendag wordt, vooral in Bayern zal het erg nat worden. Vandaag 111 km gereden.

Zondag 3 mei. We worden wakker met een uitbundig gefluit van de vogels. Vannacht is het droog gebleven, maar het is wel zwaar bewolkt. We besluiten om vandaag niet te veel naar het zuiden rijden en kiezen voor een camperplaats iets voorbij Kassel. Om niet door de stad Kassel te moeten rijden, nemen wij bij uitzondering een stuk snelweg. Die loopt om Kassel heen. Dan via de B7 eerst richting Eisenach en al snel linksaf naar Grossalmerode. We zijn er precies met koffietijd (11.00 uur). Er staan nog 2 campers. De voorzieningen zijn er allemaal, zelfs stoom, alleen het terrein is behoorlijk schuin. Met een paar keilen onder de achterwielen en de achterveren op de hoogste stand staan we toch aardig recht. Het begint een beetje te regenen, even later is het weer droog en later in de middag begint het weer te motten. De temperatuur is overigens prima, zo’n 20 graden. In de droge periode even naar het stadje gelopen. Het is een typisch Duits stadje met mooie vakwerkhuizen. In de namiddag begint het pas echt te regenen, tot ver in de nacht. Gelukkig staan we met de voorwielen op een harde ondergrond. Vandaag slechts 46 km gereden.

Maandag 4 mei. Als we wakker worden fluiten de vogels en schijnt de zon ons weer vrolijk toe. Na het ontbijt met de laatste aardbeitjes van gisteren en Rina de camper uitgeveegd te hebben en het pleetje geleegd kunnen we vertrekken. Omdat we gisteren nauwelijks opgeschoten zijn moet er vandaag een flink stuk gereden worden. Het is de bedoeling om woensdag in Passau aan te komen. We kiezen voor Kulmbach, een plaats waar we al vaker overnacht hebben. Het is zo’n 270 km naar het zuiden. Bij Eschwege vallen we, na de koffiepauze, weer in de val van onze TomTom. In plaats van ons via de B7 naar Eisenach te sturen kiest hij (of is het een zij) voor allerlei binnenwegen en dorpjes waar je maar 30 km per uur mag rijden. Wel mooi, rustieke dorpjes en gele koolzaad velden, maar het schiet niet op. Uiteindelijk komen we 20 km zuidelijk van Eisenach op de B19 uit. In Meiningen op een parkeerplaats van de Lidl, eten we verse broodjes (alweer) met aardbeien. Om wat tijd in te halen nemen we een stuk snelweg tot Lichtenfels. Dan nog 40 km tot Kulmbach. Aankomst half vijf. De camperplaats is helemaal vol met veel te ruim geparkeerde Duitse campers. Het campergedeelte is onderdeel van een hele grote parkeerplaats. We gaan er maar aan de andere kant van de struikjes staan op de parkeerplaats voor personenauto’s. Het is inmiddels 25 graden en van de voorspelde regen hebben we niets gezien. We zijn hier nu al voor de 4e of 5e keer. ‘s-Avonds TV gekeken naar de doden herdenking op de dam Vandaag 267 km gereden.

Dinsdag 5 mei. Bevrijdingsdag. Het heeft vannacht geregend, maar bij opstaan is het gelukkig droog. Het doel van vandaag is Oberviechtach, zo’n 125 km in de richting van Passau. Eerst naar Bayreuth en daar via de B22 naar onze bestemming. Het is een camperplaats bij een zwembad, ook daar zijn we al vaker geweest. Bij Bayreuth was de weg afgesloten en moesten we een stuk over de snelweg. Bij de afrit naar Bayreuth Nord zien we een Aldi, waar we even wat boodschappen doen en een kopje koffie op de PP drinken. Daarna gaat het verder richting het zuiden over de B22. Een prachtige 2-baans weg door heuvelachtig landschap en nergens door plaatsjes maar er omheen. Schiet lekker op. In Weiden komen langs een Burger King en kunnen de weerstand niet weerstaan om weer eens een lekkere Whopper te eten. Verder via de B22 komen we om 13.30 uur in Oberviechtach op de camperplaats aan. Het is de hele dag droog gebleven en het is erg warm. In de loop van de namiddag en de avond is het een komen en gaan van personenauto’s met vooral jongelui  die bij een tegenoverliggend fysiotherapeut sporten. Later op de avond begint het te regenen en dat gaat de hele nacht door. ‘s-Avonds kijken we ongestoord naar de voetbalwedstrijd Inter – Real Madrid. (2-1)

Woensdag 6 mei. Het was vannacht benauwd warm. Om 10.00 vertrekken we voor het laatste stuk naar Passau, 150 km. Eerst via de B22 en dan na Cham de B85. Jammer het regent de hele weg. Jammer omdat het door een prachtig heuvelachtig gebied en landerijen gaat. Vooral het laatste stuk met veel S-bochten. De camperplaats wordt al vroeg aangegeven en vinden de plek heel makkelijk door eenvoudig de bewijzering te volgen. Het is een hele ruime plaats waar wel 30 campers kunnen staan. Er staan maar 3 campers als we aankomen. De camperplaats “Passau Winterhaven” ligt aan een zijtak van de Donau. Behalve een paar vuilnisbakken zijn er verder geen voorzieningen. Er is een informatiebord en er liggen foldertjes over Passau.  Wij arriveren om 13.00 uur. Een half uur later zitten we aan de gebakken aardappeltjes, sla en verse worst. We SMS-en naar Hans en Mieke om te vertellen dat wij er al zijn. Zij antwoorden dat ze verwachten morgen aan te komen. We wachten af.

Donderdag 7 mei. Het is zwaar bewolkt en zelfs een spat regen, maar tegen de middag wordt het steeds beter en kunnen we de stoelen buiten zetten. Als Hans en Mieke om 15.30 uur arriveren zitten we heerlijk in de zon. Even later hebben zij ook de stoelen er uit en kunnen we gezellig bijkletsen. Als wij vertellen dat in de Dom van Passau het grootste kerkorgel van de wereld iedere ochtend een concert van een half uur geeft, is Hans enthousiast en stelt voor samen te gaan. We spreken af de volgende ochtend naar een andere camperplaats te rijden die dichter bij het centrum van de stad ligt.

Vrijdag 8 mei. Om half tien rijden we naar camperplaats Illbrucke, 4,5 km verder. Die plaats is niet zo groot, maar gelukkig vinden we er allebei een plekje.Voor 8 Euro mogen we hier 24 uur staan. De dames halen voor 4 munten van 3 Euro een kaartje uit de automaat en Hans en Ik maken van de gelegenheid gebruik om water in te nemen en onze WC’s te legen.  Wij hadden op de vorige plek al onze reserve Porti-Potti moeten wisselen, dus moest ik er 2 leeg gooien. Om half elf wandelen we met zijn vieren naar de stad en de Dom, plm 1 km lopen. Vooraf eerst kaartjes voor het concert gekocht en een kopje koffie in

een mooi terrassen café gedronken. Om Precies 12.00 begon het concert. Het orgel heeft bijna 18000 pijpen en dat kun je horen! Wateen volume. De kerk zat bijna helemaal vol. Een half uur later was het afgelopen en konden we buiten in de zon opwarmen, want het was erg koud in de kerk. Het concert viel ons erg tegen. Er werden 5 stukken gespeeld waarvan niet één ons bekend voorkwam. Toch een leuke ervaring en de 4 Euro toegang meer dan waard.

Na het concert hebben we gevieren in een Italiaans restaurant Lasanga gegeten. Het zag er lekker uit, was het ook, maar 2 porties hebben we terug moeten sturen om dat het van binnen nog koud was. Jammer, maar niet te min lekker. Terug bij de campers kunnen de stoelen naar buiten en lekker in de zon zitten. Inmiddels blijkt er ook een deelnemer van de reis hier op de plaats te staan. Hij blijkt organist te zijn, dus gaat het gesprek over orgels en het concert dat hun gemist hebben omdat ze er te laat voor waren aangekomen.

Zaterdag 9 mei. Gisteravond hadden we afgesproken om de afstand naar Podersdorf ( het officiële startpunt van de reis) in 2 keer te rijden. Ons overnachtingsdoel is Ybbs aan de Donau, 135 km verder. Met zijn vieren vertrekken, nadat Hans eerst nog zijn afvalwater geloosd heeft,  om 10.00 uur richting Ybbs a.d. Donau. Eerst een stuk door de stad met soms erg krappe doorgangen en later de B-weg richting Oostenrijk. De grens bereiken we al snel en direct er na is een enorm tankstation waar de diesel maar 1,17 kost. Dus hebben we beide de tank vol gegooid. De weg verder is prima en erg rustig. En vooral mooi om dat hij helemaal de Donau volgt. Voortdurend mooie uitzichten. Onderweg drinken we op één van de spaarzame parkeerplaatsen gezamenlijk een kopje koffie 

Bij Ybss aangekomen hebben we eerst een broodje gegeten. De parkeerplaats ligt pal aan de Donau en je kijkt op een enorm sluizencomplex. We zijn er al om 13.00 uur dus besluiten we nog wat verder te gaan en kiezen voor een mogelijkheid bij een Gasthof in Loosdorf, zo’n 32 km verder. Daar krijgen we een plek in de tuin van het restaurant, onder de fruitbomen die helaas net uitgebloeid zijn.  Het kan allemaal net, een erg nauwe ingang en overal lage takken van de fruitbomen.

Wij arriveren om 15.00 uur en kunnen hier ook weer lekker onze stoeltjes buiten zetten. Even later komt er een andere deelnemer van de groep aan die er ook wil overnachten. Het zijn goede bekenden van Hans en Mieke en al snel zitten we gezellig met z’n zessen aan een drankje. Om 6 uur gaan we gezellig in het restaurant een heerlijke Wiener schnitzel eten en om 8 uur duikt iedereen in z’n camper.

Zondag 10 mei. We worden wakker met een strak blauwe lucht. Waarschijnlijk als waardering voor alle moeders, want het is moederdag! Het restaurant zorgt voor de broodjes en na het ontbijt vertrekken we richting Podersdorf. Hans en Mieke rijden in één keer door en wij doen het rustig aan. Het weer is prima, maar wel veel wind. Onderweg in Berndorf drinken we een kop koffie. In de buurt van Wiener Neustadt klopt de routebeschrijving niet meer als gevolg van nieuwe wegen en nieuwe rotondes. Daar komen we Hans en Mieke weer tegen die ook probeerde de route weer te vinden. Van Mieke krijgen we een bakje aardbeien, die onderweg overal te koop aangeboden werden en eten onze te terplekke op met de resterende broodjes. Het laatste stuk (zo’n 80 km) schiet niet op. We rijden van plaatsje naar plaatsje en overal max 50 k’/h. In Podersdorf overnachten we op een camperplaats van een Weingut. Een prachtige, goed geoutilleerde grasveld. Er staat 1 deelnemer en kort nadat wij aankomen, komen er nog 2 bij.  Even gezellig bijkletsen en daarna de stoelen naar buiten en van de zon genieten. Er staat nog steeds veel wind, maar je kunt niet alles hebben. Morgenvroeg gaan we naar de startcamping.

Maandag 11 mei 2015. Van de camperplaats naar de camping in Poderdorf  is slechts 1,5 km. Om 11.00 komen we daar aan.

Camping Podersdorf aan Zee.

Dinsdag 12 mei 2015.

Van Podersdorf in Oostenrijk naar Tamási in Hongarije, plm 260 km.

We vertrekken om 10.30 uur van de camping. Er staan nog 3 deelnemers op de camping maar die staan ook klaar om te vertrekken. In Podersdorf nog wat Euro’s gepind uit voorzorg voor de situatie als er in Griekenland geen geld meer gepind zou kunnen worden.Na 34 km komen we aan de Hongaarse grens. Het grenskantoor is gesloten en kunnen zo doorrijden. Hongarije zit ook in de EEG. Het gaat verder over smalle  en slechte wegen. Het onderhoud van de wegen in Hongarije is bedroevend. We passeren typische Hongaarse dorpjes. Lage huisjes met rode daken, een tuintje er voor en een slootgeul langs de weg. Via plaatsen als Fertöt, Sarvar en Veszprem rijden we een stuk om het Balatonmeer heen om uiteindelijk ten zuiden er van om 16.30 uur in Tamási aankomen. De meeste deelnemers zijn er al.  Bij de camping is ook een thermaalbad.

Woensdag 13 mei 2015.

Van Tamasi naar Zemun bij Belgrado in Servië. Plm. 350 km

Over de route door Griekenland kunnen we erg kort zijn. Of de wegen zijn slecht, of er wordt aan de weg gewerkt. De laatste 60 km voor de grens met Servië is één bouwput waarbij alles over 1 weghelft moet en het verkeer (met heel veel vrachtverkeer)  met stoplichten of wegwerkers met zo’n spiegelei wordt geregeld. Na Subotica nemen we de tolweg, maar die is ook niet best. Tot de afslag naar Zemun zijn we 8,00 euro aan tol kwijt. Op de camping was iedereen het over eens dat vandaag een hele slechte rijdag was. Binnen ons team was het heel duidelijk dat er volgend jaar een andere route gekozen gaat worden. Vermoedelijk via Oostenrijk, Slovenië en Kroatië naar Belgrado.

Problematiek met Macedonië. In de afgelopen dagen zijn er ernstige ongeregeldheden geweest in Kumanovo. Daar moeten wij vlak langs over de snelweg die daar loopt. We krijgen bericht dat Buitenlandse Zaken een verscherpt reisadvies voor Macedonië heeft afgegeven. Wat is het alternatief? De enige mogelijkheid is via Sofia in Bulgarije. Dat is een behoorlijk ingrijpend verandering en moeten andere campings gereserveerd worden en de route ingrijpend herschreven. Ik stel voor om de directeur van de Servische camping-assosiation, Vladimir Djumic  , die wij kennen van de tijd dat we de Balkanreis ontwikkelden, te mei 2015.vragen ons te helpen met het zoeken naar campings in de omgeving van Sofia. Na een paar uur onderling overleggen en telefoneren met Fladimir komt hij met de boodschap dat er de afgelopen 2 dagen verschillende groepen zowel heen als terug die weg genomen hebben zonder problemen. Uiteindelijk besluiten we gezamenlijk dat we het programma ongewijzigd gaan uitvoeren. Mocht de situatie verslechteren dan krijgen we dat van Fladimir te horen en kunnen we alsnog de route wijzigen.

Donderdag 14 mei 2015. Vandaag een dag vrij te besteden. Op het kennismakingsweekend hebben we de deelnemers aangeboden om een excursie naar Belgrado te organiseren. Met een bus en een gids. Daar heeft bijna iedereen zich voor aangemeld, dus vertrokken we vanochtend om 09.00 richting Belgrado. De gids heeft ons tot 13.30 uur rond gereden, de cathedraal en de verdedigingswerken Kalemegdan laten zien. Daarna iedereen vrij om nog wat in de stad te gaan eten en rondkijken en om 16.30 uur konden we weer in de bus stappen die ons naar de camping terug bracht.

Vrijdag 15 mei 2015,  Zemun – Vranje. 390 km.

Het regent, niet hard maar toch genoeg om de deelnemers uit te zwaaien vanonder de paraplu. Om 9.30 is iedereen vertrokken. Eerst een paar km’s door de stad (4-baans) Vlak bij de brug over de Sava is een ernstig ongeluk gebeurd waardoor we even in de file staan. Gelukkig geen van ons. Daarna zo’n 320 km Autoput tot aan het einde ervan bij Leskovac. Totaal tolgeld 11,50 Euro. De laatste 60 km is 2-baans door een bergachtig gebied en erg druk met veel vrachtverkeer en op verschillende plaatsen omleidingen omdat de Serven hier het laatste stuk snelweg tot Macedonië aan het aanleggen zijn. Het schiet dus niet erg op maar wel heel interessant als je ziet wat voor kunstwerken ze aan het maken zijn. We komen langs Motel/camping Predejane, waar we 4 keer met de Balkanreisgroep hebben overnacht. Tenslotte vinden we camping Enigma bij vranje,  in the middel of no-where. Het is meer een luxe camperplaats maar ziet er prima uit. Wij arriveren als laatste om 17.00 uur en worden zoals gebruikelijk door Hans en Mieke met een welkomstdrankje ontvangen.

Om 19.00 staat een diner gepland. We zitten buiten onder een afdak. De temperatuur is prima. Het werd heel erg gezellig. Het eten was prima en de accordeonist wist de beentjes van de vloer te krijgen. We hebben zelfs zangers in de groep die uit volle borst Tiritomba mee zongen. Om 21.45 ging iedereen tevreden naar zijn camper.

Zaterdag 16 mei 2015. Vranje – via Macedonië - naar Nea Moudania in Griekenland.

We zijn zeer benieuwd of we iets zullen merken van de gebeurtenissen onlangs in Kumanovo. We komen er vlak langs. De route door Macedonië gaat bijna helemaal over Tolwegen.

De eerste 60 km gaat door mooi bergachtig landschap  van Servië.  Ook hier wordt hard gewerkt aan de uitbouw van de weg. Dan komen we aan de grens met de gebruikelijke procedures, paspoorten afgeven die dan worden gescand. Zonder problemen komen we door de uitgaande kant van Servië  en de ingaande kant van Macedonië. Daarna verder over de snel(tol)weg. We passeren Kumanova en de afslag naar Skopje. Bij het eerste de beste tankstation tanken we diesel. Die is hier een stuk voordeliger (plm 1,10)  Macedonië bestaat voor een groot deel bergen. Het is een prachtige route, alleen de kwaliteit van het asfalt is ook hier weer miserabel. We kunnen trots zijn op onze wegen in Nederland. We stoppen bij een groepje van 3 deelnemers om koffie te drinken. Tegen 1 uur stoppen we op een parkeerplaats voor de lunch. Vlak voor de grens gooien we de tank nog maar eens met de voordelige diesel vol en vullen ook nog de LPG-gastank. Na de grensovergang, die ook weer probleemloos genomen wordt hebben we nog zo’n 120 km te gaan tot de camping.  Om 17.00 komen we op de camping Ouzuni-Beach in Nea Moudania aan. Voor ons zeer bekend van onze Turkije reizen. We worden allerhartelijks begroet door Dimitri, de campingeigenaar. Al met al was het vandaag weer een mooie route met mooi weer.

Zondag 17 mei 2015. We hebben vandaag een vrije dag. Iedereen slaapt lekker uit en kunnen dan lekker buiten ontbijten. Het weer is prima en zelfs is de temperatuur van het zeewater zeer acceptabel. Velen gaan dan ook even de zee in. Verder wordt de dag gebruikt om een wasje te doen of gewoon niks doen.

Onrust Macedonië. Vanavond zien we op het 8-uur nieuws dat er in Skopje een grote  demonstratie tegen de regering van dit land.  Gelukkig zijn er nu geen slachtoffers  gevallen. Hopelijk is de rust weer gekeerd als wij weer in Macedonië terug komen over 26 dagen.

Maandag 18 mei 2015. Vandaag staat er een excursie naar Thessaloniki op het programma. Om  9 uur staat de bus klaar. Bij het wegrijden van de camping breek de rechter spiegel van de bus af als hij een paal raakt die langs de weg staan. De uitrit is erg smal. Met behulp van de campingeigenaar en een handvol tierips wordt de spiegel weer op zijn plek vast gezet. Het leverde een vertraging op van 45 minuten. Na een  rit van plm 60 km komen we eerst aan in het oude deel van Thessoloniki. Daar heb je een prachtig uitzicht over de miljoenenstad. Na een kopje koffie brengt de bus ons naar beneden naar de boulevard bij de zgn witte toren. Die overigens helemaal niet wit is. Het is een verdedigingswerk uit de Turkse tijd. We krijgen vrijtijd tot 16.00 uur. Iedereen gaar zijns weegs, maar de meesten gaan naar de markt. Een enorme “open”markt waar van alles te koop is. Vis, groente en fruit en verder van alles en nog wat. Wij gaan op zoek naar een telefoonwinkel om simkaarten te kopen voor Griekenland. We vinden al snel een Vodafoon-winkel waar we de simkaarten kunnen kopen. We kunnen nu bellen en internetten.

Om 4 uur is iedereen weer present, ook de bus is prima op tijd, en worden we weer terug gebracht naar de camping. Het was een mooie zonnige dag en met een zacht briesje van zee heerlijk toeven.

Dinsdag 19 mei 2015. Nea Moudania – Vergina.

De zon schijnt al weer, alleen zijn er wat wolken waardoor het benauwd warm is Om 09.00 is het al 25 gr. De route volgens het boek is 390 km, waarvan 150 km in de vorm van een rondje over het schiereiland. Wij slaan die over en gaan eerst boodschappen doen bij de Lidl, 6 km vanaf de camping. Daarna gaan we richting Vergina, de plaats die we van vorige jaren kennen. Daarvoor rijden we eerst terug naar Thesseloniki en vanaf de rondweg volgen we Tomtom naast de tolweg. Onderweg, op een grote parkeerplaats van een bedrijf dat  kennelijk failliet is eten we een broodje met een kop soep. De route gaat verder binnendoor door kleine plaatsjes. De laatste 24 km loods Tomtom ons over een deel van de snelweg zonder tol. We arriveren om 3 uur op de parkeerplaats, waar alleen Hans en Mieke staan. Geleidelijk aan komen de andere deelnemers die door de parkeerwachter geplaats worden. Het is passen en meten maar we passen er allemaal op. Om half zeven komt er iemand langs met vers van de bomen geplukte kersen. 4,00 per kilo! Binnen de kortste keren is hij uitverkocht. Hij beloofd morgenochtend weer te komen voor diegene die nog willen.  Mieke heeft in een restaurant vlakbij een menuutje voor 11,00 geregeld. Iedereen maakt daar gebruik. Het eten is prima en het is erg gezellig.

woensdag 20 mei 2015. Vergina – Kato Gatzea.

Vanochtend eerst mijn broer Adrie per email gefeliciteerd  met z’n verjaardag. Om 9 uur brengen we met z’n vieren de deelnemers naar de Graftombe van Koning Philippos II. Daarna vertrekken wij richting Kato Gatzea. Hans en Mieke nemen de tolweg en wij rijden een alternatieve, toeristische route. Eerst naar Katerini en daarna een prachtige rit door de bergen. We komen dan uit op wegnummer 65 naar Larissa. In Larissa nemen we het laatste stuk tolweg (10,00) om niet te laat op de camping aan te komen. We moeten Hans en Mieke helpen met het plaatsen. Het is een terrassen-camping. Hans plaats beneden wij boven. We worden door de campingeigenaar uitgenodigd voor een maaltijd.Om 21.30 uur begint een folklore voorstelling met verschillende Griekse volksdansen met natuurlijk ook de Sirtaki.

Donderdag 21 mei 2015. Om 9 uur komt de bus om ons op te halen voor een excursie

door het Pilion gebergte. Onze gids is Monique, een Belgische dame die al 20 jaar hier woont. Onderweg drinken we koffie in een restaurant  in Tsagkarada We bezoeken een oud kerkje in Kissos en genieten we van een warme lunch. De laatste stopplaats is Makrinita een typisch dorpje dat gebouwd is in de bouwstijl van deze streek.  Om 6 uur zijn we na een zeer geslaagde dag weer terug op de camping.

Een meer dan duizend jaar oude Plataan.        Het oude kerkje

Vrijdag 22 mei 2015. Rustdag. Een dag van iets doen, wat onderhoudswerk en ‘s-avonds in het restaurant weer lekker gegeten. Nu gevulde aubergine met gehakt en friet  en natuurlijk een Griekse salade.

Zaterdag 23 mei 2015, Kate Gazea – Athene. 339 km

We vertrekken wat vroeger dan gebruikelijk omdat het weer een warme dag lijkt te gaan worden en omdat we een groot deel van de route alternatief (geen snelweg)  nemen. Inclusief 1 uur pauze’s hebben we er bijna 8 uur over gereden. Het eerste stuk van Volos tot iets voorbij Lamia rijden we tolweg. (We betaalden op dat stuk 3  x tol, in totaal 14,15 Euro. We zijn er inmiddels achter dat de Griekse Tolwegen misschien wel de duurste van Europa zijn. Deelnemers die helemaal tolweg gereden hebben betaalden ruim 40,00)  Na Lamia  nemen we weg 3 die gaat over een bergpas en later weg nr 65 richting Thiva. Thiva slaat alles als het gaat om slechte wegen. Door Thiva rijden betekent slalommen langs enorme gaten in de weg.  Daarna wordt het gelukkig weer beter en moeten we over de Inoi-pas. Uiteindelijk, na wat kleine voorsteden vinden we de stadcamping in Athene. Het grootste probleem vandaag was om een schaduwrijk plekje te vinden om een kopje koffie te drinken. De bergpassen waren mooi en de route tot Thiva was prima te rijden zonder al te veel kapot asfalt.

De groep gaat om 19.30 nog een avondwandeling maken. Wij, en nog een paar deelnemers blijven op de camping. Om plm 23.00 horen we ze weer thuis komen.

Zondag 24 mei 2015. Wisseling van de wacht.   Vandaag gaan we naar de wisseling van de wacht kijken. Om 10.30 gaan we met de stadsbus die tegenover de camping stopt en ons naar het centrum brengt en daarna verder 4 haltes met metro naar het Parlementsgebouw om de wisseling van de wacht mee te maken. Een heel spektakel dat alles bij elkaar 15 minuten duurt.

We waren er al 10.30 aanwezig terwijl het feest om 11.00  begon (temp 29 gr!) . Na de voorstelling waren we wel aan een kopje koffie toe. 2 kopjes cappuccino en 2 stukken taart koste hier “maar” 20,00.

Net als in andere steden merk je weinig van een Griekse crisis.

Na de koffie zijn we weer met de metro en de bus terug  gegaan naar de camping.

Maandag 25 mei 2015. Bezoek aan de Acropolis  Om 8 uur al komt een bus ons ophalen voor een excursie naar het Acropolus. Na de bezichtiging gaat iedereen zijns weegs en komt met openbaar weer naar de camping.

Na de Acropolis beklommen en bekeken te hebben zijn we met z’n vieren in een rond rittreintje gestapt die ons door een deel van de binnenstad en de Plaka heeft gereden. 

Daarna op zoek naar een Vodafone winkel. Mijn internet-sim werkte niet en ook mijn telefoonkaart was niet goed. Na een stevige wandeling en een paar maal vragen hebben we er een gevonden en is alles opgelost. Het duurde wel zo’n 1 1/2 uur, maar het was in ieder geval lekker koel in de winkel. Inmiddels was het 12.00 geworden en was het ook weer erg warm. Na eerst wat gegeten en gedronken te hebben zijn we de Metro in gestapt en na 4 haltes uit gestapt om met de bus het laatste stuk naar de camping te gaan.

Op de camping aangekomen bleek een deelnemer (Yon en Doortje) pech met z’n camper te hebben. De ventilatorriem was er afgelopen. Gelukkig had hij een WW-lidmaatschap dus hebben we daarvoor de ANWB opgebeld. Binnen 1 uur was er een Griekse wegenwacht. Die reparatie kan hier op de camping niet uitgevoerd worden, dus moet camper naar een garage. Morgenochtend zal hij naar de garage gebracht worden. Een andere deelnemer heeft ook problemen en kan morgenochtend op eigen kracht naar een Fiatgarage rijden. Bij hem blijft er een lampje op het dashboard branden. Deze storing lijkt minder ernstig. Hopelijk kunnen beide campers morgen weer rijden om in Korinthos weer bij ons aan te sluiten.

Dinsdag 26 mei 2015, Athene – Korinthos. 90 km.

Het is vandaag maar 90 km dus hoeven we niet zo vroeg te vertrekken. We vertrekken niet vroeg want we blijven samen met Ton en Doortje op de sleepauto wachten. Ons was 8 uur beloofd maar uit eindelijk konden we pas smiddags om 3 uur samen met hun naar een garage rijden. Geen enkele Fiatgarage in Athene was bereid om ons te helpen. Omstreeks 10.30 uur kwam er pas een oprijauto, maar die was te klein, daar kon de camper niet op. De onderkant van de camper kwam vast te zitten op de grond. Toen na weer de nodigde telefoontjes met de ANWB kwam de 2e oprijauto, ook die was te klein. Er zou schade aan het chassis ontstaan. De ANWB verbood de berger de  camper te laden als dat met schade gepaard zou gaan. In beide gevallen sleepte de achterkant van de camper over de grond en beschadigde het chassis en de fietsdrager. Het had inmiddels allemaal al veel te lang geduurd. Dus werd er een andere firma gebeld met nog groter materiaal.  Uit eindelijk is het toen gelukt. De garage, een Hymer dealer bevond zich in de buurt van het vliegveld, zo’n 30 km verder. De vraag was kunnen zij de reparatie uitvoeren? Dat horen we morgenochtend. Ondertussen worden Ton en Doortje ondergebracht in een hotel.

De storing aan de camper van de andere deelnemer viel inderdaad mee. Om plm 10.00 kregen we een belletje dat ze onderweg gingen.

   Eindelijk konden wij richting Korinthe. Via Tolwegen kwamen we daar om 18.30 uur aan. Inmiddels was het een beetje gaan regenen.  Om 19.30 uur zijn we samen met Hans en Mieke in het campingrestaurant gaan eten.

Woensdag 27 mei 2015. Vandaag is een rustdag. Om 13.30 uur kwamen Ton en Doortje met hun gerepareerde camper de camping oprijden. Alles is prima gelukt. Om 16.00 vieren we de verjaardagen van 4 deelnemers die tijdens deze reis jarig zijn. Hans spreekt ze toe en reikt de presentjes uit. Ten slotte worden de jarigen nog door de hele groep toegezongen.

Donderdag 28 mei 2015. Volgens programma hebben we een excursie naar het Kanaal van Korinthe en aan oud-Korinthe. Om 10.00 uur komt de bus ons ophalen en brengt ons naar de ingang van het kanaal van Korintië. We varen, zodra het kanaal vrij is ongeveer 6,5 km naar het andere einde en keren dan weer terug. Het kanaal is 23 meter breed en 9 meter diep en de wanden zijn 60 meter hoog. In 68 na Christus is begonnen met het graven door duizenden slaven, maar 1 jaar later werd er mee gestopt toen Keizer Nero zelfmoord pleegde. In 1881 heeft men het weer opgepakt en in 1893 werd het kanaal opengesteld.

Vrijdag 28 mei 2015. Korinthos – Tolo. 110 km.

Vandaag is dag 19 van de reis. We zijn dus op de precies op de helft

Op weg naar Tolo lunchen we op een stuk strand en bezoeken Epidaurus met zijn enorme amfitheater. De weg er naar toe gaat door prachtig bergachtig terrein en over prima wegen. Om half vier arriveren we op de camping Sunset in Tolo. De camping ligt slechts 150 mtr van het strand.

Om 5 uur een hele gezellige happy hour met informatie over de dag van morgen. Iedereen brengt zijn reigen drankje mee. Daarna werd het pas echt gezellig toen de een na de ander moppen ging vertellen.

Zaterdag 30 mei 2015, Vandaag hebben we een excursie naar de opgravingen van Mycene, het graf van Agamemnon. Daarna gaan we naar Nafplio, ooit de eerste hoofdstad van Griekenland. Hier bezoeken we het Palamidi-kasteel en hebben we vrijtijd om het stadje te bezichtigen. In de stad is een grote markt van allerhande spullen, zoals kleding, groente en fruit. We konden de verleiding niet weerstaan om heerlijke aardbeien en kersen te kopen.

Zondag 31 mei 2015. Een vrije dag met in de avond een diner met muziek en dans.

2 muziekkanten en 2 dansers hebben er een dolle avond van gemaakt. Iedereen werd er bij betrokken. We moesten allemaal de zirtaki leren. Het werd zelfs spannend toe er op een tafel gedanst werd en tussen vlammen op de grond. Al met al een zeer geslaagde avond.

Maandag 1 juni 2015. Tolo – Gythion. 169 km

Een prachtige route (gedeeltelijk) langs de kust en door ruig bergland met mooie vergezichten. Via  Nafplio, Tripoli en Sparti naar Gythion.

Het begon zo mooi, maar op zo’n 15 van Tripoli werd onze dag in een keer bedorven. Wij stopten langs de weg om een picknickplaats op te rijden toen we een enorme dreun van achteren kregen. Een Griekse auto botste achter op onze camper. Hij had ons kennelijk te laat gezien en botste met zijn rechter koplamp links op onze achterbumper. Die bumper is van kunststof en barstte en scheurde kapot. De Griek had rechter koplamp aan gruizels plus de motorkap ontzet. De politie is er bij gehaald en die vertelde ons dat de Griek beweerde dat wij achteruit tegen hem aangereden waren. Gelukkig sprak de agent prima Engels en heb ik heb onze lezing gegeven. Er is een proces verbaal opgemaakt waar beide (tegenstrijdige) verklaringen zijn opgenomen. De verzekering moet het maar uitzoeken. Met ductape heb ik de stukken aan elkaar geplakt zo dat we verder konden naar Gythion. Om half 4 waren we op de camping. Daar aangekomen de bumper zoveel mogelijk op zijn  plaats gedrukt en alles nog eens goed vast getapet.

Dinsdag 2 juni 2015. Rustdag.

Het weer is weer super. Het is ook een prachtige camping. We staan allemaal onder een zonnedak en tussen de olijfbomen. Echt weer om te luieren en even de zee in te gaan en je op de golfslag te deinen. Of simpel te zonnebaden. Vandaag krijgen we ook bericht dat er nog een deelnemer van de vorige groep bij ons in Koroni zal aansluiten. Technische pech heeft ze een week bezig gehouden.

Woensdag 3 juni 2015. Gythion – Koroni 150 km . Praktisch helemaal langs de kust.

Om half tien verlaten we deze mooie camping en gaan op weg richting Koroni. Op de kaart lijkt het dat er veel langs kust gaat, maar het is tot Kalamata  bergwegen met af en toe een blik op zee en leuke baaitjes. De weg is prima en de dorpjes onderweg zijn schilderachtig. Wel hier en daar krap, waarbij je hoopt geen tegenliggers te krijgen. We stoppen onderweg een paar keer bij andere deelnemers om koffie te drinken en te lunchen. Na Kalamata, een vrij grote stad, blijft het grotendeels op zeeniveau en de wegen zijn een stuk minder. Op camping Koroni aangekomen helpen Hans en Mieke met plaatsen. Het is een terrassencamping waarbij een deel van de campers beneden moeten staan en een ander deel boven. We maken kennis met de (voor ons)  nieuwe deelnemers Frans en Tes.

Om 19.00 uur hebben we een diner met als hoofdgerecht Moussaka. Vanaf het restaurant en het zwembad!! hebben we een prachtig uitzicht van de ondergaande zon op het dorp Koroni.

Donderdag 4 juni 2015, Vandaag een rustdag.

Vrijdag 5 juni 2015, Koroni – Olympia. 150 km langs de kust.

Als we om 10.00 uur vertrekken staan er nog 3 deelnemers op de camping. De route gaat langs eindeloze olijfboom landerijen. Vaak zie de zee op afstand en veel lager dan de weg waar we op rijden. Onderweg stoppen we bij een AB-supermarkt om een paar boodschappen te doen en een sneetje brood te eten. We komen door plaatjes als Pilos en Filatra waar het op de pleintjes gezellig druk is, maar ook erg krap om door te rijden. Overal staan auto’s geparkeerd in de toch al smalle straatjes. Het is regelmatig millimeterwerk. Hopelijk komt hier iedereen door zonder schade. Na Kiparissia tot Krestena is een mooie gladde asfaltweg. Gesubsidieerd, getuige de borden langs de weg, door de EU. Als we om 15.15 uur op de camping aankomen, staan er al een groot aantal campers. Veel te vroeg aan gekomen. Sommige al om 14.15 uur. Inmiddels is het gaan regenen. De plaatsen zijn erg smal en al glibberig van de regen.. Om 18.00 uur gaan we snel iets eten in het restaurant, want om 19.00 komt Hans Teuwen, een Nederlander die al 40 jaar in Griekenland komt en er een half jaar per jaar ook woont, ons een lezing geven over Olympia.  Olympia is de plaats waar in 470 voor Christus de Olympische spelen voor het eerst zijn gehouden. In die traditie wordt iedere 4 jaar hier de Olympische vlam ontstoken. Dat gebeurt met behulp van spiegels en de zon. Vanaf de camping, die hoog boven het stadje ligt, hebben we een prachtig uitzicht over Olympia en de vallei waar het allemaal is begonnen en het museum.

Zaterdag 6 juni 2015, Rustdag. Een mogelijkheid om het museum en de opgravingen van Olympia te bezoeken. Het stadje stelt niet veel voor. De hoofdstraat bestaat voornamelijk uit souvenirwinkeltjes. Belangrijk toeristische trekpleister is het Archeologisch museum en de opgravingen en niet te vergeten het stadion waar 470 jaar V.Chr de eerste Olympische spelen werden georganiseerd. Iedere 4 jaar wordt hier het vuur voor de fakkel ontstoken. Wat nog goed te zien is, is de poort waardoor de sporters het stadion konden betreden en de start/finish streep. De restanten van een enorme tempel van Zeus zijn nog duidelijk zichtbaar evenals het grote aantal pilaren die er nog staan.

In deze schaal wordt iedere 4 jaar het Olympische vuur ontstoken. Dit gebeurd nog steeds alleen maar met behulp van spiegels en de zon.

Zondag 7 juni 2015, Olympia – Delfi, 240 km.

We hebben vandaag weer een jarige.

Het eerste stuk tot aan de brug bij Patras heet “The New National Road” . De eerste plaat waar we door komen is Pyrgos. Daar zien we ongelooflijke hoeveelheden huisafval langs de weg liggen. Het vuil wordt hier al maanden niet meer opgehaald door een foutje van de gemeente. Verder is de weg redelijk en zou je goed op kunnen schieten als er om de haverklap snelheidsbeperkingen van 60 km per uur zijn. De Grieken trekken zich hier niets van aan en halen je met grote snelheid in. Dubbele streep of verdrijvingsvakken gelden niet voor hen. Verder zien we veel stalletjes die pompoenen en watermeloenen. In een leuk familierestaurantje eten we nog een keer Mousaka. We moesten eerst in alle pannen kijken wat ze in de aanbieding hadden. Er waren 4 generaties aanwezig. Alleen de vrouwen natuurlijk, de mannen zaten natuurlijk elders in een kroeg.

Langs Patras loopt een stuk snelweg  en kom je uiteindelijk op de Tolbrug (Euro 13,20) die de Peloponnesos met het vaste land verbind. Deze brug is prachtig kunstwerk.   Na de brug rijden we verder langs de kust en is het weer bergachtig met mooie aan het water gelegen dorpjes. 

Bij Itea klimmen we met de nodige haarspelbochten zo’n 350 meter omhoog tot onze camping : Camping Apollo. Hier hebben we een prachtig uitzicht. De camping is een terrassencamping en ligt tegen de berg aan.

Maandag 8 juni 2015, Rustdag.

Uitzicht van af de camping op zee en Itea. -       Op de camping

Dinsdag 9 juni 2016. Delfi – Kastraki (Kalambakka) 230 km.

Het eerste deel tot Lamia is een prachtige route door de bergen. Daarna is de route minder bergachtig en het laatste stuk zelfs vlak.

Onderweg treffen we 4 deelnemers bij een koffiestop.  In Kalambakka doen we nog even boodschappen bij een Lidl. Op de camping Kastraki worden allerhartelijkst ontvangen.  Tijdens een happy hour delen we het programma uit voor het bezoek aan Mostar op 17 juni. Er gaan dan 16 koppels met ons mee naar Mostar.

Woensdag 10 juni 2015. Excursie naar de Meteora kloosters.

De bus en de gids staat om 9 uur klaar voor de excursie naar de Meteora kloosters te brengen. De gids is de zelfde als we vorig najaar tijdens de Turkijereis hadden. We rijden door het gebied met de enorme steenklompen, een prachtig natuurgebied en met mooie uitzichten op de 6 verschillende kloosters die hier boven op de toppen van die steenklompen liggen. Onderweg er naar toe laat de gids de bus een aantal keren stoppen om foto’s te maken. Als eerste bezoeken we het klooster De Grote Meteora. Om er bovenop te komen moeten we zo’n 240 treden opklimmen en door een stuk uitgehouwen gang in de rots lopen. Het is inmiddels al erg warm, dus dat is zweten geblazen.

In het klooster worden de schedels bewaard van de monniken die er gewoond hebben.

Daarna gaan we naar het Nonenklooster. Daar zijn we vorig najaar ook al geweest.Ten slotte naar een bedrijf die Ikonen maakt en (natuurlijk ook) verkoopt.

Als we terug op de camping komen arriveert een ANWB-groep met voornamelijk caravans. Tot onze verrassing wordt deze groep weer gefilmd voor het TV-programma : “Wij zijn er bijna” Later op de avond blijkt de technische begeleider van die groep een bekende wegenwacht te zijn en hebben we wat ervaringen uit de reizen en de “goede oude tijd” uitgewisseld.

Donderdag 11 juni 2015. Rustdag.

Vanochtend had ik brooddienst, Het brood was bij ons gebracht zodat de deelnemers hun bestelde brood op konden halen. Tijdens het wachten kon ik ondertussen wat lezen.

Vandaag in ieder geval om half 5 weer een Jeu de Boulle wedstrijd en om 19.00 uur een gezamenlijke maaltijd in het restaurant van de camping.

Net als 2 jaar geleden weer een bloemetje van deze camping in het haar.

Vrijdag 12 juni 2015, Kastraki – Struga in Macedonië (Fyrom). 310 km.

De ons zeer bekende camping As ligt bij Struga aan het meer van Ochrid.

De weg van Kastraki naar Grevena hebben al zo vaak gereden. Daarna de snelweg op richting Tessaloniki en vervolgens 45 km verder linksaf richting Macedonische grens. Dan nog eens 25 km autosnelweg en tenslotte naar de grens bij Niki. Toeristisch allemaal weinig bijzonder.        We komen dan op bekend terrein. De weg van Bitola naar Ohrid is erbarmelijk slecht. Het wegdek is door het zware verkeer helemaal kapot gereden. 25 km voor Ohrid wordt de weg beter en het landschap mooier. Kort voor Ohrid zitten overal stalletjes langs de weg met kersen en aardbeien. Meestal met een vrouw erbij  die wat bij wil verdienen met vruchten van hun eigen land of tuin. Camping As weten we goed te vinden. We hebben er 4 keer eerder gestaan. DE camping wordt gemoderniseerd en er worden vakantiehuisje gebouwd. Dat gaat niet ten koste van de ruimte want het terrein is

groott genoeg. ‘s-Avonds hebben we een Macedonische avond in hotel Drim in Struga. In plaats van met een bus zijn we er met Taxi’s naar toe gebracht. In de tuin van het hotel stond een enorm groot buffet klaar met allerhande gerechten en lekkernijen. De avond werd verder opgevrolijkt met een Folklore dansgroep van 7 personen. Een hele geslaagde en gezellige avond. Terug naar de camping weer met taxi’s.

Zaterdag 13 Juni 2015, Excursie naar Ochrid. Om 9 uur komt de ons wel bekende  gids (Dimitri) ons halen en rijden we met de bus naar Ohrid. Deze excursie inclusief de boottocht en de warme lunch hebben we ook al 3 keer meegemaakt dus alleen een paar foto’s.

Triest.

Op de camping aangekomen kregen we zeer trieste bericht dat een hond van een deelnemer was overleden. Deze mensen behoorden tot de eerste groep van deze reis en zijn in Athene blijven steken omdat beide honden ziek waren. Zo ziek dat één van de honden daar in een dierenziekenhuis moets verblijven. Het leek later langzamerhand beter te gaan zodat de mensen hun reis konden voortzetten, Uiteindelijk is hier in Struga een hond toch toch overleden. In overleg met de dierenarts en de campingeigenaar hebben we  met hulp van Hans en een deelnemer in een hoek van de camping een graf gegraven en is de hond hier  met veel emotioneel verdriet begraven.

Later op de avond heb ik een korte route bespreking gehouden om de deelnemers te wijzen op een alterernatieve  route naar Tirana. Vroeger reden we door de bergen naar Tirana, was erg mooi, maar nu ligt er een snelweg door het dal en bekort de dagroute met 60 km.

Zondag 14 Juni 2015, Ohrid – Barballush (Albanië) 260 km. (via Tirana 203 km)

De camping Albania is ook een bekende van onze eerdere reizen. De eigenaren zijn Dick en Heleen Westeringh.

We gaan eerst in Struga nog de tank vullen met de hier heel goedkope diesel . (57 Denar = 95 cent). Daarna plm 20 km naar de grens. Eerst Macedonië uit, daarna Albanië in. De grensafhandeling koste alles bij elkaar 20 minuten. De route gaat verder naar Elbassan. Er zou een nieuwe snelweg open te zijn naar tirana. Maar dat is maar gedeeltelijk waar. Er zijn stukken 4-baans en 2-baans nieuw maar ook nog een groot deel de oude weg. We komen Tirana op een hele andere manier binnen en tot overmaat van ramp is de doorgaande weg geblokkeerd. Gelukkig dat we TomTom hebben. Die brengt ons er door heen. Ten noorden van Tirana is de weg eerst slecht, maar verderop weer een stuk 4-baans. Om 16 uur komen we op de camping aan. Een groot deel van de groep gaat weer eten in het restaurant. Wij hadden ons zelf beloofd eindelijk weer eens pannenkoeken te bakken. Voor ons gevoel is het vandaag de warmste dag van de hele reis. Als we gaan slapen is het buiten nog 25 graden en nog 30 graden.

Maandag 15 juni 2015, Barballush – Dubrovnik (Kroatië) 220 km.

Om half zes kraait de haan. De lucht is weer wolkeloos blauw en schijnt de zon al weer. Het is al 20 graden. Vandaag passeren we 2 grenzen. Eerst naar Montenegro en daarna naar Kroatië. De grensovergang naar Montenegro gaf een oponthoud van plm 1 uur. We stonden met 6 campers in de rij. Er liepen daar Roma’s te bedelen. Ook deze route hebben we tijdens onze Balkanreizen al 4x gereden. We rijden kort voor Shkoder de nieuwe brug over, die inmiddels niet nieuw meer is. Vergeleken met de oude, houten brug die we tijdens onze eerste Balkanreis over moesten, is hij voor ons nog steeds nieuw. Via Bar, Petrovac, Kotor en het veerpont bij Herceg Novi komen we aan de Kroatische grens. Vlak voor de grens de tank vol gegooid met diesel. (1,19) Die grens overgang ging een stuk sneller. Op  laatste stuk naar Dubrovnik passeren we het vliegveld van Dubrovnik en hebben we bijna voortdurend de zee in het zicht. Bij Kupari hebben we nog even de Lidl aangedaan en waren uiteindelijk om 17.00 uur op de camping Solitudo. Het uitzicht op Dubrovnik was niet zo fraai door het bewolkte weer. Later op de avond heeft het wat geregend. Het was op het heetst van de dag in de volle zon 36 graden.

Dinsdag 16 juni 2015, Dubrovnik. ‘s-Morgens een excursie in Dubrovnik met Jose Meiboom, de NL-sprekende gids die we altijd in onze reizen gebruikten.

‘s-Middags is tijdens een Happy Hour de finale van de  Jeu de Boulle wedstrijd gespeeld.‘

Avonds het afscheidsdiner in een restaurant even buiten de camping.

 Hans houd zijn laatste toespraak

Afscheid nemen op de typische NKC manier.

Hiermee is deze Griekenlandreis afgelopen. Het was een mooie reis, heel afwisselend, veel gezien maar door de vaak lange dagritten ook best vermoeiend. Bovenal, het was altijd mooi weer. Nauwelijks regen gehad.

Toegift naar Mostar. Uiteindelijk 13 koppels gaan met ons mee naar een camping in Blagaj, vlak bij Mostar.

Woensdag 17 juni Dubrovnik – Mostar (Bosnië)

Wij vertrekken om 8 uur en nemen afscheid van Hans en Mieke. We hadden met z’n vieren een leuke reis.

Onderweg langs de kust begon het te regen en even later te onweren. Enorme hoeveelheden water kwam naar beneden. De grensovergang bij Metkovic was erg druk. Wij hadden daar een oponthoud van 3 kwartier. Een aantal van de groep (nog 13 equipes)  hadden soms 1 1/2 uur vertraging. Wij kwamen om 12 uur aan en werden door de zoon van Ibrahim, Harun, allerhartelijks ontvangen. Later kwamen Ibrahim en Badema, zijn vrouw, ons welkom heten en werden we zoals altijd  verwend met lekkere hapjes.

Gelukkig was iedereen toch nog op tijd op de camping. De bus stond om 3 uur klaar en ook onze gids Alma. We werden naar Mostar gebracht. Maar voor dat we de oude stad bezoeken, krijgen we eerst nog een korte sightseeing met de bus.  Daarna een wandeling met uitleg door de oude stad en de beroemde brug, Ten slotte nog een extraatje naar de Bron van de Buna in Blagaj. Hier stroomt iedere seconde 11 miljoen liter uit een groot gat van de berg. In het Thekea-huis krijgen we uitleg over de leefwijze van de mensen die hier gewoond hebben en de functie die het nu heeft. Het werd al met al een zeer geslaagde middag. Zoals een deelnemer zei: Dit is de kers op de taart. Een flink aantal is toen nog in een restaurant tegen over de camping gaan eten. Wij hebben de eerder van Badema gekregen lunch in de camper opgegeten.

Donderdag 18 juni 2015. Relaxen! We zwaaien alle 13 koppels uit. Zij vertrekken richting hun volgende bestemming, meestal richting huis of nog een poosje in Kroatië of naar Plitvice meren. Wij blijven lekker nog een dag de gast van Ibro en Badema. Het weer is prima, zon afgewisseld met wolkjes en een heerlijk verkoelend windje. Ondanks dat we onderweg niet meer wilden wassen, hebben we uiteindelijk de waszak toch maar in de wasmachine geleegd. Om 1 uur bracht Badema ons een heerlijke warme lunch bestaande uit gevulde paprika’s. Jaren geleden hebben we haar verteld dat wij dat zo graag aten. Iedere keer als we hier komen krijgen we gevulde paprika’s van haar. ‘s-Avonds bij de bar hebben we gezellig  bijgepraat en om 10 uur een fijne relaxte dag afgesloten. We zouden hier graag langer blijven, maar je moet toch een keer naar huis, dus hebben we verteld dat we morgen weer willen vertrekken.

Vrijdag 19 Juni 2015. Om 9 uur nemen we afscheid van onze vrienden Badema en Ibro en Walter de hulp van hun. Het plan is om naar Krupa Vrbasu te rijden, zo’n 230 km. Daar is een camperplek. De route gaat via Jablanica, Bugojno en Jajce. In Krupa Vrbas vonden we een prima camperplaats. Aan het eind van de middag begon het hard te regen.   Wat een prachtig land is dit toch. Bergen, snel stromende riviertjes, meren, mooie uitzichten en heel vriendelijke mensen.

… Deze camperplek staat in Campercontact, alleen klopte de coordinaten niet. Aan het begin van de avond komt de beheerder het stageld ophalen. 5,00 p.p incl. water, toiletten, douches en elektriciteit. Vandaag 217 km gereden.

Zaterdag 20 juni 2015. Krupa – Unterschwarze in Oostenrijk.  Het weer is gelukkig opgeknapt, maar Rina is gisteren erg verkouden geworden en heeft slecht geslapen. We rijden eerst een stuk Bosnië, en van Baja Luka tot bijna aan de Kroatische grens een stukje tolweg (3,00). dan tolweg in Kroatië tot de Sloveense grens. We besluiten om deze keer in Slovenië niet de tolweg te nemen, maar via binnen wegen naar de Oostenrijkse grens te gaan. Dat scheelt 15,00 voor een autowegvignet. Onderweg moeten we een half uur wachten omdat er wielerronde plaats vind en de weg daar even voor afgezet is. We komen bij Murach  de grens naar Oostenrijk over. Dan nog 8 km naar de camperplaats van Thomas en Ullie. Daar staat nog een deelnemer van onze reis. In het restaurant worden we als oude vrienden ontvangen. De laatste keer dat we hier met een groep waren was in 2012. Privé nog in 2013. Inmiddels blijkt er het één en ander veranderd. Thomas heeft het restaurant overgedaan aan zijn zoon, zodat hij alle tijd heeft voor de camperplaats. De prijs is inmiddels verhoogd naar 13,00. Het eten in het restaurant viel tegen. Er was maar een beperkte menukaart waar de simpele keuzes  zoals een biefstuk of de verschillende schnitzels aan ontbraken. Wij vonden het geen verbetering.

Zondag 21 juni 2015. Unterschwarza - Schlüsselfeld. Snel een vignet gekocht voor 8.90 en toen nog door 2 betaal tunnels tot de Duitse grens nabij Passau. Het is pas 1 uur als we daar aankomen. Oorspronkelijk wilden we hier overnachten, maar omdat het nog zo vroeg is rijden we nog een paar uur door tot halverwege Neurenberg en Wurzburg. Mede ook doordat er geen vrachtverkeer is. Om 1/2 5 zijn we het zat en vinden een camperplaats in Schlüsselfeld bij de Concorde fabriek. De plaats is bijna vol en er staan alleen maar van de grote Concordes. De stroomaansluitingen zijn allemaal bezet maar wij hebben geen stroom nodig.

Maandag 22 juni 2015. Schlüsselfeld - Ochtrup - Wehl. We worden wakker door het geluid van de auto van de bakker. Alle campers krijgen een plastic tas met 3 verse broodjes op de treeplank/opstapje. Leuke service van Concorde. We zijn vroeg en vertrekken al om 7 uur. Inmiddels is het vrachtverkeer op gang gekomen en is het behoorlijk druk. Voor Wurzburg is een dikke file en komt het 3 rijstroken dik volledig tot stilstand. Op de radio horen we dat er opruimingswerkzaamheden aan de gang zijn die tot 8 uur kunnen duren. Gelukkig hoeven we niet zo lang te wachten en rijden we om 10 voor 8 weer. Op de plaats van het ongeluk zien we dat een auto van de andere kant door de middenberm op onze weghelft terecht gekomen is, Later begint het stevig te regen en die regen houdt aan tot in Ochtrup bij onze dealer. Daar wordt de schade opgenomen die we in Griekenland hebben opgelopen. Het blijkt erger als gedacht. Met de verzekering maken we een afspraak voor 30 juni bij de dealer tegelijk met een expert. Daarna naar huis en om 5 uur waren we, na 52 dagen en ruim 7000 km, weer thuis..,

• Vorige
• Volgende